Сөз аулаған күн
- 0
- 0
Қадалдым неге жалғыз нүктеге,
Сүңгі-мұз кірпік… көз жаурап?
Үйлесім таппай мынау тірліктен,
Кеңістікте ұшқан Сөзді аулап.
Шақырмаймын қасыма
Жаралған жаның бейне жійі арбауға,Жүрегім өз кеудеме сия алмауда.
Сенімен қауышуды ойлау түгіл,
Батпаймын бүтін өмір қиялдауға.
Салыпты жүректерге сызат қайғым,
Шақырмаймын қасыма ұзатпаймын.
Өзің жайлы біреулер өсек айтса,
Мені айыптап жатқандай шыжақтаймын.
Қараймын қабағыммен күзге мұңлы,
Санаймын қанша жеміс үзгенімді.
Отырам өз-өзмнен дел-сал болып,
Қымтауға күйім жетпей іздеріңді.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қар жауғанда
- 0
- 0
Жоқ енді ашық күн де, жасыл бақ та,
Асық боп жапыраққа асылмаққа,
Қарбалас жауып жатыр ақ ұлпа қар,
Сенің жүрген ізіңді жасырмақ па?!
Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан
- 0
- 0
Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі