Өлең, жыр, ақындар

Сұрғылт дүние

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 433
Аспан сұрғылт, көтерілген шаң шығар,
Қасым киген шинел ме әлде жайылған?
Онсыз дағы пәс көңілім жаншылар,
Жараланған солдаттан жоқ айырмам.

Ар жағында мен қағатын есіктің,
Отырған жан көрген бойда сұрланар.
Көктем шыға келмеген соң әрине,
Елеңдетпес соңғы жеткен тырналар.

Қонады деп таланттыға бақыт кіл,
Бақыт жайлы ерте берген бағамыз.
Хан базарда сұрғылт көйлек сатып тұр,
Көп оқыған елге сыйлы ағамыз.

Көшіп келген ағайынға жер бөлмей,
Әкімдері сұрғылт қана күледі.
Сұрғылт екен күлкі еткісі келгендей,
Мен жалдаған үйдің дағы реңі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тербетеді бір әуен

  • 0
  • 0

Өкінбеймін осылай кетеріме,
Мынау жұртпен келе алмай ымыраға.
Шөлдемеймін сендік ой жетегінде,
Жармасады басқалар құмыраға.

Толық

Жалғыз түйір жапырақ

  • 0
  • 0

Сені күткен секунттарым жатты өліп,
Әрбір сәтті отырушы ек қақ бөліп.
Жапырақтай діріл қаққан жанымды,
Қалғысам ғой алақанға сап беріп!

Толық

Кейде

  • 0
  • 0

Жеке дара жүрекке билік құрып,
Күйіп жанып бір ғажап күйді ұқтырып.
Алақанда әлпештеп жүресің де,
Кейде мені аласың ширықтырып.

Толық

Қарап көріңіз