Өлең, жыр, ақындар

Анаң сенің болады қатал қашан

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 400
Анаң сенің болады қатал қашан,
Ант берерсің күніне Отанға сан.
Мазам кетіп бір түрлі алаңдаймын,
Аптасына бір рет хат алмасам.
Асығарсың бітпеген істерге сен,
(Ақылыңмен күш берме, күш бермесең).
Сағыныштан сарғаям, өзің жайлы
Аптасына бір рет түс көрмесем.
Қиырларға талғандай қарап көзім,
Арман өзің, мен үшін талап та өзің.
Бала сүйген жердегі анаға тән
Сезімімді шектейді тағат-төзім.
Анаң қашан төзімге берік еді,
Осалдығы – сезімге ерігені.
Календарьдың әр бетін жыртқан сайын,
Ғасырдай боп әрбір күн көрінеді...
Сабырменен барлығын көтеруші ең,
Елестейсің көзіме жеке жүрсем.
Туған ұяң анаңнан алыстап бір,
Сағыныштың білдің бе не екенін сен?
Әрбір күннен күтерсің жаңа хабар,
Сенен үміт күтетін бар ағалар.
Отаны бір болған сон, ортақ болар
Бұл сағыныш ана мен балаға бар.
Қуаныштың таңы сол атар қашан,
Аман болсаң шығарсың сапарға сан.
Жапырақтай жүрегім қалтырайды,
Жапырақтай сенен бір хат алмасам...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар

  • 0
  • 0

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар,
Қуат бітсе, жағаға лақтырар.
Бір жапырақ жыласа, қош айтысып,
Мың жапырақ шуылдап жылап тұрар.

Толық

Кереңдік

  • 0
  • 0

Естуімше ел оны «есті» дейді,
Ескермеген, есірік, еш дүлейді.
Сыбырлағын, мейлің сен, айқайлағын,
Құлағы оның ештеңе естімейді...

Толық

Көктемгі жаңбыр, сағындым сені, шөлдедім

  • 0
  • 0

Көктемгі жаңбыр, сағындым сені, шөлдедім,
Қалыпты қаңсып, жырға да толы шөлмегім.
Алғашқы жаңбыр бетіме келіп тигенде,
Жанғандай болды қуаныштан сөнгенім.

Толық

Қарап көріңіз