Өлең, жыр, ақындар

Анаң сенің болады қатал қашан

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 422
Анаң сенің болады қатал қашан,
Ант берерсің күніне Отанға сан.
Мазам кетіп бір түрлі алаңдаймын,
Аптасына бір рет хат алмасам.
Асығарсың бітпеген істерге сен,
(Ақылыңмен күш берме, күш бермесең).
Сағыныштан сарғаям, өзің жайлы
Аптасына бір рет түс көрмесем.
Қиырларға талғандай қарап көзім,
Арман өзің, мен үшін талап та өзің.
Бала сүйген жердегі анаға тән
Сезімімді шектейді тағат-төзім.
Анаң қашан төзімге берік еді,
Осалдығы – сезімге ерігені.
Календарьдың әр бетін жыртқан сайын,
Ғасырдай боп әрбір күн көрінеді...
Сабырменен барлығын көтеруші ең,
Елестейсің көзіме жеке жүрсем.
Туған ұяң анаңнан алыстап бір,
Сағыныштың білдің бе не екенін сен?
Әрбір күннен күтерсің жаңа хабар,
Сенен үміт күтетін бар ағалар.
Отаны бір болған сон, ортақ болар
Бұл сағыныш ана мен балаға бар.
Қуаныштың таңы сол атар қашан,
Аман болсаң шығарсың сапарға сан.
Жапырақтай жүрегім қалтырайды,
Жапырақтай сенен бір хат алмасам...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маған арнап

  • 0
  • 0

Маған арнап
әкелші даладан гүл,
Исі бар онда күн мен жан анамның.
Самал есіп жанымның сарайында,

Толық

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін

  • 0
  • 0

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін,
Өзіңдегі өмірді көксердеймін.
Жер бетінен аспанға бу боп ұшып,
Жер бетіне су болып жетсем деймін.

Толық

Туған жерден келмейді алыстағым

  • 0
  • 0

Туған жерден келмейді алыстағым,
Бұрып арман, жан-сезім ағыстарын.
Мен даланы сүйемін ақын Расул –
Сүйсе қалай, тауымен, Дағыстанын.

Толық

Қарап көріңіз