Өлең, жыр, ақындар

Анаң сенің болады қатал қашан

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 416
Анаң сенің болады қатал қашан,
Ант берерсің күніне Отанға сан.
Мазам кетіп бір түрлі алаңдаймын,
Аптасына бір рет хат алмасам.
Асығарсың бітпеген істерге сен,
(Ақылыңмен күш берме, күш бермесең).
Сағыныштан сарғаям, өзің жайлы
Аптасына бір рет түс көрмесем.
Қиырларға талғандай қарап көзім,
Арман өзің, мен үшін талап та өзің.
Бала сүйген жердегі анаға тән
Сезімімді шектейді тағат-төзім.
Анаң қашан төзімге берік еді,
Осалдығы – сезімге ерігені.
Календарьдың әр бетін жыртқан сайын,
Ғасырдай боп әрбір күн көрінеді...
Сабырменен барлығын көтеруші ең,
Елестейсің көзіме жеке жүрсем.
Туған ұяң анаңнан алыстап бір,
Сағыныштың білдің бе не екенін сен?
Әрбір күннен күтерсің жаңа хабар,
Сенен үміт күтетін бар ағалар.
Отаны бір болған сон, ортақ болар
Бұл сағыныш ана мен балаға бар.
Қуаныштың таңы сол атар қашан,
Аман болсаң шығарсың сапарға сан.
Жапырақтай жүрегім қалтырайды,
Жапырақтай сенен бір хат алмасам...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ

  • 0
  • 0

Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ,
Уақыт көңіл күйін тасқынға орап.
Айтақтап ауласында ырылдатып,
Кейбіреу иттерін жүр қасқыр балап.

Толық

Сағынышым жетті ме?

  • 0
  • 0

Аңсарың күмбірлі күй болды мәңгі,
Әніңмен оятушы ең қалғығанды.
«Сағындым туған жердің сырлы әуезін
Сал, – депсің, – кешіктірмей домбырамды...»

Толық

Әншінің алса «ажал» тәнін алды

  • 0
  • 0

Әншінің алса «ажал» тәнін алды,
Әуелеп ақ аспанда әні қалды.
Көгеріп, тамырланып жайқалады,
Өмірде өнердің жас дәні мәңгі.

Толық

Қарап көріңіз