Өлең, жыр, ақындар

Албырт шақта қадірін сездім ненің

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 440
Албырт шақта қадірін сездім ненің,
Сөз білмедім, білгенді көзге ілмедім.
Өткізіппін басымнан ауыспалы
Табиғаттың қайталап мезгілдерін...
Бақыт кешем еске алып сәтті аяулы,
Көктемдегі естіген таппай әнді.
Жасыл түстер айналып сары түске,
Сары түсім жамылар ақ бояуды...
Еседі жел қыңсылап қара күшік,
Жерге жылап тамады жаралы шық.
Жалын жыры соғылып жұлдыздарға,
Жаңғырық сап жастығым барады ұшып.
Үмітпенен атырдым ақ таңдарды,
Ақ таңдарым күнімді сақтар мәңгі.
Торын үзіп кете алмай тіршіліктің,
Бір шаба алмай шабытты шақтар қалды.
Еш нәрсемен баса алмай өртін іштің,
Жер-ананың көз жас пен дертін іштім.
Өмірден бір өмірге өтіп барам,
Үнсіз тартып сырнайын өкініштің...
Өз мұңымды өзгеге сездірмедім,
Оңып бара жатқандай тез гүлдерім.
Табиғаттың еске сап әр маусымын,
Кел, келе бер, мінезді мезгілдерім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем

  • 0
  • 0

Туды міне, жаңа күн, жаңа көктем,
Көңілімді күндіз-түн алаң еткен.
Сұғанақ қол, дауылдан, нажағайдан,
Аман ба екен, ағаштар анам еккен.

Толық

Кездеспедім неге өзіңмен ертерек

  • 0
  • 0

Кездеспедім неге өзіңмен ертерек
Көкірегімді өкініштен өртеді от.
Ай астында оңашада шертіп сыр,
Отырар ем мен алдыңда еркелеп.

Толық

Ас беріп жатыр

  • 0
  • 0

Ас беріп жатыр,
«аруақ» үшін елімде,
Айып етпе, келіп тұр аз сөз көңілге.
Аға, маған алқа бермей, қамшы бер,

Толық

Қарап көріңіз