Өлең, жыр, ақындар

Ақын өлді

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 548
Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз
Сөндірген бір үй секілді жарығын.
Солып қалған гүл секілді қайғыдан,
Қара тұтқан қабақтан көп жайды ұғам.
Тұтқын болып ақын өлең арнаған
Көздеріне қарай алмай қаймығам.
Көзден бұлбұл ұшып кеткен күміс бақ,
Ай сәулесін жүруші еді уыстап.
Ақын жары жапырақтай сарғайған
Газеттің жыр қиындысын жүр ұстап...
Сол газетке сыйған Отан, байтақ қыр,
Сыйған сынды шексіз арман, ой тапқыр.
Қаралы ару алақаны ұя боп,
Ақын жырын балапандай шайқап тұр...
Жапырақтай қағаздан тұр қан жүріп,
Жыр жүрегі соғар солай мәңгілік.
Аттанарда ақын алыс сапарға
Кетті бәрін аманатқа қалдырып.
Жиған «мүлкін» газеттерден қиып көп
Жасты көзбен суретін жүр сүйіп тек,
Жапырақ сыр бәйтерекке айналып
Балапан жыр ұшуы үшін биіктеп...
Жұбатуға қандай сөзді айта алам,
Мен бір сырды сияқтымын байқаған,
Әйел көңілі талпынғандай ақынды
Тірілтіп бір алу үшін қайтадан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақтағы бесік

  • 0
  • 0

Су бетінде шайқалып, бесік ағып келеді,
Іңгәлаған өмірді есіне алып келеді.
Толқындарды бөбектей күн сәулесі емізіп,
Көлеңкесі бұлттардың басыма ауып келеді.

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Көзінен көкте бұлт жас парлатып,
Шаншылды бір қою бұлт асқарға тік.
Бет тосып қарсы алдынан тас бұлақтың,
Кеткендей қойынына аспан батып...

Толық

Менің даусым

  • 0
  • 0

Жаңбырын, ақ шуағын құйып кеуде,
Жыр бағын сыйға тартсам сүйікті елге.
Сол бақтан үнім тарап кеңістікке,
Дауысым жетсе менің биіктерге!

Толық

Қарап көріңіз