Өлең, жыр, ақындар

Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 494
Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі,
Талпындырған құштар ғып алға мені.
Тіршіліктің сәулелі туын ұстап,
Тау басынан алаулап таң келеді.
Сиреп көктен жұлдыздай дала шамы,
Сайгүліктей арманым таң асады.
Ұйқысынан оянып бар дүние,
Жүрегіне жарықтың таласады.
Таңғы әлемнің басталып бала шағы,
Қауыздарын қызғалдақ сәл ашады.
Қара жерге кешегі түскен дәннің,
Өнер, өнбес, белгісіз болашағы...
Ғашықтық кез, жастықтың дара шағы,
Не кисең де, бойыңа жарасады.
Түні бойы сырласып, үйді-үйіне
Таң атқанда жұлдыздар тарасады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр

  • 0
  • 0

Шуылдап көңілімде жасыл орман,
Кеудемді мекен еткен асыл арман.
Қалдым ба жасанам деп сәл кешігіп,
Жүрсің бе жігіт болып тосып алдан.

Толық

Ерке елік

  • 0
  • 0

Елеңдеп арман елігім,
Басында бұлақ жүр едің.
Айналып сүйді сені Күн,
Сезді ме, соны жүрегің?

Толық

Тірілгенін көрсең ғой тал-құрақтың

  • 0
  • 0

Тірілгенін көрсең ғой тал-құрақтың,
Жүгіргенін көрсең ғой бал-бұлақтың.
Таңымды алып келеді тау басынан
Жарқ-жұрқ етіп алтын жал арғымақ күн!

Толық

Қарап көріңіз