Өлең, жыр, ақындар

Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 309
Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі,
Талпындырған құштар ғып алға мені.
Тіршіліктің сәулелі туын ұстап,
Тау басынан алаулап таң келеді.
Сиреп көктен жұлдыздай дала шамы,
Сайгүліктей арманым таң асады.
Ұйқысынан оянып бар дүние,
Жүрегіне жарықтың таласады.
Таңғы әлемнің басталып бала шағы,
Қауыздарын қызғалдақ сәл ашады.
Қара жерге кешегі түскен дәннің,
Өнер, өнбес, белгісіз болашағы...
Ғашықтық кез, жастықтың дара шағы,
Не кисең де, бойыңа жарасады.
Түні бойы сырласып, үйді-үйіне
Таң атқанда жұлдыздар тарасады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынышым жетті ме?

  • 0
  • 0

Аңсарың күмбірлі күй болды мәңгі,
Әніңмен оятушы ең қалғығанды.
«Сағындым туған жердің сырлы әуезін
Сал, – депсің, – кешіктірмей домбырамды...»

Толық

Балапан

  • 0
  • 0

Жабылып кейде ашылар,
Бейне бір аспан алақан.
Ұшам деп қашан асығар,
Биікке сонау балапан.

Толық

Байсың десең, баймын, дос, кедей десең, кедеймін

  • 0
  • 0

Байсың десең, баймын, дос, кедей десең, кедеймін,
Миллиард берген далада туған екем, не деймін.
Өткен күні бабамның есігінде бір байдың,
Көкірегінде толқып көп арман атты сырлы айдын.

Толық

Қарап көріңіз