Өлең, жыр, ақындар

Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 505
Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі,
Талпындырған құштар ғып алға мені.
Тіршіліктің сәулелі туын ұстап,
Тау басынан алаулап таң келеді.
Сиреп көктен жұлдыздай дала шамы,
Сайгүліктей арманым таң асады.
Ұйқысынан оянып бар дүние,
Жүрегіне жарықтың таласады.
Таңғы әлемнің басталып бала шағы,
Қауыздарын қызғалдақ сәл ашады.
Қара жерге кешегі түскен дәннің,
Өнер, өнбес, белгісіз болашағы...
Ғашықтық кез, жастықтың дара шағы,
Не кисең де, бойыңа жарасады.
Түні бойы сырласып, үйді-үйіне
Таң атқанда жұлдыздар тарасады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кимешек

  • 0
  • 0

Замана сырын ақтарып,
Өмірден өзге күй көксеп.
Музейде тұрсың сақталып,
Сарғайған сары кимешек.

Толық

Әнші

  • 0
  • 0

Сырлардың сүзіп ішкен зеренінен,
Әншінің ақын жанды зерегі ме ең.
Әнге де шабыт керек, сезім керек,
Жүректің қайнап шығар тереңінен.

Толық

Менің ғасырым

  • 0
  • 0

Жұбанады кешегі “ел” жылаған,
Күш береді еркіндік енді маған.
Көк аспанның астында қанат қағар,
Менің, сенің ғасырың келді, балам.

Толық

Қарап көріңіз