Өлең, жыр, ақындар

Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 563
Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі,
Талпындырған құштар ғып алға мені.
Тіршіліктің сәулелі туын ұстап,
Тау басынан алаулап таң келеді.
Сиреп көктен жұлдыздай дала шамы,
Сайгүліктей арманым таң асады.
Ұйқысынан оянып бар дүние,
Жүрегіне жарықтың таласады.
Таңғы әлемнің басталып бала шағы,
Қауыздарын қызғалдақ сәл ашады.
Қара жерге кешегі түскен дәннің,
Өнер, өнбес, белгісіз болашағы...
Ғашықтық кез, жастықтың дара шағы,
Не кисең де, бойыңа жарасады.
Түні бойы сырласып, үйді-үйіне
Таң атқанда жұлдыздар тарасады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала алдында көрінеміз баладай

  • 0
  • 0

Бала алдында көрінеміз баладай,
(Үлкеннің бәрі бола да бермес, дана Абай).
Ашықтырмай мәңгілік жатқан асырап,
Жер деген ұлы жаны бар ортақ анадай.

Толық

Айтар ойым

  • 0
  • 0

Айтар ойым,
жазар жырым – өткендерді
қайталау,
Өткендерді ұят бізге көре тұрып, байқамау.

Толық

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын

  • 0
  • 0

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.

Толық

Қарап көріңіз