Өлең, жыр, ақындар

Керегі не тірліктің күйігінің?

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2248
Керегі не тірліктің күйігінің?
Мен -құммын, Жер - ананың түйірімін.
Жүрегім бе? Жап-жарық мәңгі нұрдан.
Беті - сәуле, өзегі- от, бүйірі - күл!
Саған ғана көңілім алаң, асық!
Сүйіп бір күн өмірге қара тасып!
Дүбірімен дүние өзіңдікі,
Қуанышым қайғыммен араласып!
Тебіренеді сезіммен теңселе Күн!
Сен отыңды сөндіріп көмсең, өкін!
Барша әніңді баурыма сиғызам да,
Бар деп айтам әлемді мен сенетін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Байқоңырда

  • 0
  • 0

Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.

Толық

Ұшып өрттің үстімен

  • 0
  • 0

Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.

Толық

Қарап көріңіз