Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 948
Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.
Қайнап жатсын миында мың іс мейлі —
тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ мың үн маңайға тарайды үдеп,
күшік-бұлақ көк тасты жалайды кеп.
Үй шатырын ай нұры күмістейді —
тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бір көлеңке, бір сәуле — ала-құла,
ала-құла үн берер қала мына.
Ой шатысты оралып жабағыға,
жел жығылды сүрініп балағына.
Сары жапырақ бұтадан құлап өлді —
қайдан болсын тыныштық бұл әлемде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шахта туралы есте қалғандардан

  • 0
  • 0

Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді

Толық

Тау

  • 0
  • 0

Шамасы жоқ
Тастайтұғын қар-мұзын да аунатып,
Жылжи алмай қалыпты, әне, тау қатып.
Әлемдегі мықтылықтар не түрлі

Толық

Бір жылу бер, үміт бер

  • 0
  • 0

Бір жылу бер, үміт бер
тағы жаздым бас қатып.
Жазығым жоқ, жігіттер,
жырлағаннан басқа түк.

Толық

Қарап көріңіз