Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 561
Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Қайтеді оның батасын,
Қаймықтырмас ер үні.
Тілдеп алды атасын,
Кесапаттау келіні.

Өрлікті өмір сойыпты,
Көгере ме енді оңып?
Тілін жұтып қойыпты,
Қайын ене... жер болып.

Балаушы едім шыңды арға,
Көп арманға кенеле.
Айтқаныңды тыңдар ма,
Тілазарлау немере?

Ұлағатты ұғар кім?
Денем кетті түршігіп.
Тілін тағы шығарды,
Тоңмойынды тіршілік.

Сен - өзіме тең құрбым,
Сенен келмес сыр бүккім.
Тілін таппай мен жүрмін,
Тоқсан толғау тірліктің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен жазбаған бір өлең...

  • 0
  • 0

Кейде бұлттай түнерем,
Кейде ғажап гүл өрем.
Түсіреді сан күйге,
Мен жазбаған бір өлең.

Толық

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Сәттерім бар...

  • 0
  • 0

Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік

Толық

Қарап көріңіз