Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 476
Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Қайтеді оның батасын,
Қаймықтырмас ер үні.
Тілдеп алды атасын,
Кесапаттау келіні.

Өрлікті өмір сойыпты,
Көгере ме енді оңып?
Тілін жұтып қойыпты,
Қайын ене... жер болып.

Балаушы едім шыңды арға,
Көп арманға кенеле.
Айтқаныңды тыңдар ма,
Тілазарлау немере?

Ұлағатты ұғар кім?
Денем кетті түршігіп.
Тілін тағы шығарды,
Тоңмойынды тіршілік.

Сен - өзіме тең құрбым,
Сенен келмес сыр бүккім.
Тілін таппай мен жүрмін,
Тоқсан толғау тірліктің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат мұңын іштім...

  • 0
  • 0

Арман-ай!
Тәттісімен қызықтырған,
Жалған-ай!
Жолымды әр кез үзіп тұрған.

Толық

Ой сала ма, санаңа?

  • 0
  • 0

Айтар болсам – жан сырым,
Өмір – сабы қамшының.
Жанарымнан жас болып,
Тамып кеткен тамшы-мұң.

Толық

Жос іздеп жүрмін

  • 0
  • 0

Жайыңды айтқызбай-ақ түсінетін,
Сабырға ашуыңды түсіретін,
Қоятын әр кез биік мұратын,
Адалдықты жанымен сүйіп тұратын

Толық

Қарап көріңіз