Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 504
Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Қайтеді оның батасын,
Қаймықтырмас ер үні.
Тілдеп алды атасын,
Кесапаттау келіні.

Өрлікті өмір сойыпты,
Көгере ме енді оңып?
Тілін жұтып қойыпты,
Қайын ене... жер болып.

Балаушы едім шыңды арға,
Көп арманға кенеле.
Айтқаныңды тыңдар ма,
Тілазарлау немере?

Ұлағатты ұғар кім?
Денем кетті түршігіп.
Тілін тағы шығарды,
Тоңмойынды тіршілік.

Сен - өзіме тең құрбым,
Сенен келмес сыр бүккім.
Тілін таппай мен жүрмін,
Тоқсан толғау тірліктің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат мұңын іштім...

  • 0
  • 0

Арман-ай!
Тәттісімен қызықтырған,
Жалған-ай!
Жолымды әр кез үзіп тұрған.

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Сенде, менде - өзге мұң,
Ал, армандар туралған.
Сен сүйетін көздерім,
Жаспен бүгін суланған.

Толық

Киік лағы

  • 0
  • 0

Қалайша елжіремей тұра алайын,
Өзіңде – бар нәзіктік, сірә, дәйім.
Жалғанның жаурадың-ау желінен сен,
Келе ғой жақынырақ, құралайым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар