Өлең, жыр, ақындар

Өкпе

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 569
Талғамыңа талап беріп таңсәрі,
Тіршіліктің тылсым сырын тағы аңда.
Аспан жаққа ауа берген аңсары,
Ой салар ма, мендік мақсат саған да?
Тағдыр сөлі татығанда таңдайға,
Сабыр қылам, талғажауға тоямын.
Көк Тәңірім жазып қойған маңдайға,
Адамдықтың сырын ойлап қоямын:
Судың-дағы сұрауы бар тегінде,
Аманатқа адал болғын лайым.
Бар адамға жылу шашсын дедің бе,
Жүрек бердің, құдайым!
Шұғыласы нұрдай болып тараған,
Жаныңызға жарық құйсын әр ақ таң.
Бір ананың баласы деп бар адам,
Бауыр бердің, Жаратқан!
Дүрдәраздау дүниенің дерегі,
Санама әкеп салар кейде сауалын:
Бізге өкпенің бар ма еді осы керегі?
... Таптым оның жауабын.
Тілеп тұрар өкініштің дауылын,
Деп ойлама!
Онда мұңға жеткенің.
Оң тілеуде болса жүрек, бауырың,
Қорқынышы бола қоймас өкпенің!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңға батқан... бұрымды...

  • 0
  • 0

Табиғаттан жанға таптым миятты,
Табиғатпен жаным егіз сияқты.
Өміріммен өзектессің, көк пен жер!
... Көңілімнен өзен болып күй ақты.

Толық

Киік лағы

  • 0
  • 0

Қалайша елжіремей тұра алайын,
Өзіңде – бар нәзіктік, сірә, дәйім.
Жалғанның жаурадың-ау желінен сен,
Келе ғой жақынырақ, құралайым.

Толық

Тылсым түн

  • 0
  • 0

Айналамды тұмшалады соқыр мұң,
Ай жылады.
Жасын сүртіп отырмын.
Бір дәруіш күбірлейді дұға оқып,

Толық

Қарап көріңіз