Өлең, жыр, ақындар

Күлсем күлдің.

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1942
Күлсем күлдің.
Күн де сүйді. Түн тұйық.
Қараспан тау
Қақырайды жыласам.
Көздеріме
Ұялады тұңғиық.
Сезім деген
Бағынбайтын бір асау.
Жердің үсті,
аспан асты кеңістік.
Тоқтап қалған
Тілі не дер сағаттың
Қара мұңды
Қалтыратып көп іштік.
Бір ақ қате
Мына менмін-ағаттық.
Түзеймін деп
Ол қатені ыршынба.
Күлкі де елес.
Болмасын дер Күнде ісің.
Жылы жүзің
Жымиып ап жүр суда,
Жөндейін деп
Оны дағы жүрмісің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауыл

  • 0
  • 0

Таң алды. Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.

Толық

Сен мәңгі тірісің

  • 0
  • 0

Үн-түнсіз көтеріп өткенді-кеткенді,
Бағзыдан бүгінге ол жеткен-ді.
Көз алдым тұнады мың елес,
Батырлар- Ақтонды, Көктонды.

Толық

Адасқан бұлақ

  • 0
  • 0

Адасқан бұлақ,
Жартастан құлап,
Сүйетін еді Күн шуақ.
Арманшыл еді,

Толық

Қарап көріңіз