Өлең, жыр, ақындар

Күлсем күлдің.

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1935
Күлсем күлдің.
Күн де сүйді. Түн тұйық.
Қараспан тау
Қақырайды жыласам.
Көздеріме
Ұялады тұңғиық.
Сезім деген
Бағынбайтын бір асау.
Жердің үсті,
аспан асты кеңістік.
Тоқтап қалған
Тілі не дер сағаттың
Қара мұңды
Қалтыратып көп іштік.
Бір ақ қате
Мына менмін-ағаттық.
Түзеймін деп
Ол қатені ыршынба.
Күлкі де елес.
Болмасын дер Күнде ісің.
Жылы жүзің
Жымиып ап жүр суда,
Жөндейін деп
Оны дағы жүрмісің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз кеудеме өзім сймай таң, бесін...

  • 0
  • 0

Өз кеудеме өзім сыймай таң, бесін
Белгісіз ән жетелейді, нәркес үн.
Мен екеумін, екі жаққа тартады
Екі пиғыл, бір-ақ қорап, қайтесің.

Толық

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 1

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі

  • 0
  • 0

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі,
Аспан боп-боз, түк үмітсіз қарады.
Сен үшін не, не жазығым бар еді?
Біле алмадым-қандай кінә тағады.

Толық

Қарап көріңіз