Өлең, жыр, ақындар

Күлсем күлдің.

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1860
Күлсем күлдің.
Күн де сүйді. Түн тұйық.
Қараспан тау
Қақырайды жыласам.
Көздеріме
Ұялады тұңғиық.
Сезім деген
Бағынбайтын бір асау.
Жердің үсті,
аспан асты кеңістік.
Тоқтап қалған
Тілі не дер сағаттың
Қара мұңды
Қалтыратып көп іштік.
Бір ақ қате
Мына менмін-ағаттық.
Түзеймін деп
Ол қатені ыршынба.
Күлкі де елес.
Болмасын дер Күнде ісің.
Жылы жүзің
Жымиып ап жүр суда,
Жөндейін деп
Оны дағы жүрмісің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі не тірліктің күйігінің?

  • 0
  • 0

Керегі не тірліктің күйігінің?
Мен -құммын, Жер - ананың түйірімін.
Жүрегім бе? Жап-жарық мәңгі нұрдан.
Беті - сәуле, өзегі- от, бүйірі - күл!

Толық

Аласапыран мына күн

  • 0
  • 0

Жоқ жоғалтқан сияқты жоқшы ма аспан?
Құс жолының ізінде қандай белгі?
Болмыс бізге дейін де көп сынасқан,
Аласапыран мына күн алдай ма енді?

Толық

1997 жыл

  • 0
  • 0

Жаратқан ием, тарылмай таңғы
Нұрын себеді. Тістенбе.
Жүрегім қалай жарылмай қалды
Аспаным Жерге түскенде?

Толық

Қарап көріңіз