Өлең, жыр, ақындар

Жапырақтың жаназасы

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 344
Арқа жаққа қыс келіп,
Қатыгездік төріме озды тістеніп.
Өз мезгілі теуіп кетіп өзекке,
Күз жатқандай түс көріп.
Кездеспесе кездеспесін көп арай,
Сізге менің айтатыным жоқ, ағай.
... Тек ана ағаш қалың қарды көтермей,
Морт сыныпты.
Обал-ай!
Ал, жапырақ ажал қысып ақылын,
Дем алады баяу ғана, ақырын.
Жапыраққа жаназа-жыр оқуға,
Барар емес батылым.
Бойымда еді мәрттігіңнің дәнегі,
Есігіңіз ашық па екен, ар елі?
Бір-ақ түнде үсік шалып өлердей,
Жапырақтың не жазығы бар еді?..
Нәзіктігім түскен кезде талауға,
Айналады жаным менің алауға.
... Дәтім менің жетер емес, құдай-ау,
Жапырақтың жанарына қарауға...
Тағдыр шіркін тартады кеп түнекке,
Тіршілікте жеткен кім бар тілекке?
Дегенменен... жердегі анау жапырақ,
Ұқсайды екен жүрекке...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтыңызшы

  • 0
  • 0

Тымырсық.
Жел де әрең дем алады ыңырсып.
Күнім бар ма, атанардай «әйкәпір»?
Жерден жеріп, шалқасынан ай жатыр.

Толық

Киіктің монологы

  • 0
  • 0

Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.

Толық

Сенің жасың емес пе екен?..

  • 0
  • 0

Аспан маған аңтарылды,
Ал, сезімім қаңтарылды.
Жүрек!
Қалай көтересің,

Толық

Қарап көріңіз