Өлең, жыр, ақындар

Параллелизм

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 658
Алма бірақ үмітіңді босқа үзіп,
Өмір деген – түйіспейтін қос сызық.
Жақсылықтың жаны неге жаралы?
Жамандық та қатар шауып барады.
Ататыны бір-біріне жай тасы,
Күн мен түннің бітіспей тұр шайқасы.
Айтайын ба, у секілді нала-сыр,
Аққа келіп жағылады қара сыр.
Қалай атсын қасиеттің бақ-күні,
Ащы келіп бұзып жатыр тәттіні.
Биіктігім...
Қашаннан-ақ жаралы,
Аласа кеп аяғынан шалады.
Мейірімнің сыңғырласа алқасы,
Қатыгездің қайралады балтасы.
Шаттығым-ай!
Үзілдің-ау сағадан,
Қуанышты қайғы алады жағадан.
...Темір жолдың секілденген табаны,
Біздің бақыт қос жолменен барады.
...Беймәлімдеу оңымыз бен солымыз,
Түйісе ме, екеуміздің жолымыз?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тіл

  • 0
  • 0

Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Толық

Көктем екен...

  • 0
  • 0

Көңілшектеу көк аспан,
Жасын төкті тағы да-
Бағытынан адасқан,
Жете алмаған бағына.

Толық

Өкінішті!

  • 0
  • 1

Арманға сене алмай жүретініміз,
Өп-өтірік күлетініміз,
Пайданы ғана білетініміз –
ӨКІНІШТІ!

Толық

Қарап көріңіз