Өлең, жыр, ақындар

Параллелизм

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 629
Алма бірақ үмітіңді босқа үзіп,
Өмір деген – түйіспейтін қос сызық.
Жақсылықтың жаны неге жаралы?
Жамандық та қатар шауып барады.
Ататыны бір-біріне жай тасы,
Күн мен түннің бітіспей тұр шайқасы.
Айтайын ба, у секілді нала-сыр,
Аққа келіп жағылады қара сыр.
Қалай атсын қасиеттің бақ-күні,
Ащы келіп бұзып жатыр тәттіні.
Биіктігім...
Қашаннан-ақ жаралы,
Аласа кеп аяғынан шалады.
Мейірімнің сыңғырласа алқасы,
Қатыгездің қайралады балтасы.
Шаттығым-ай!
Үзілдің-ау сағадан,
Қуанышты қайғы алады жағадан.
...Темір жолдың секілденген табаны,
Біздің бақыт қос жолменен барады.
...Беймәлімдеу оңымыз бен солымыз,
Түйісе ме, екеуміздің жолымыз?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақпын

  • 0
  • 0

Айтқан сөзі даритын,
Тасқа жазған тарихын,
Тағдырыңның өзегіне жармасқан,
Сөздері ше!

Толық

Айтыңызшы

  • 0
  • 0

Тымырсық.
Жел де әрең дем алады ыңырсып.
Күнім бар ма, атанардай «әйкәпір»?
Жерден жеріп, шалқасынан ай жатыр.

Толық

Аяулы менің ауылым

  • 0
  • 2

Жанымның жайып желкенін,
Гүл едім, өскен төсіңде.
Ауылым!
Ғажап ертегім,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар