Өлең, жыр, ақындар

Біз екеуміз

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 796
Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.
Бірақ ол – сен емес!..
Солдырды ма, өмірінің өкпегі?
Өзегіне өрт боп түскен - өткені,
Ару отыр, терезеге телміріп,
Сағындырып сол бір шақтың көктемі.
Бірақ ол – мен емес!..
Жүруші еді арқаланып, жалданып,
Махаббаттың мазағына қалды анық.
Жігіт отыр, жараланған жүрегі,
Екі жүзді тіршілікке ... таң қалып.
Бірақ ол – сен емес!..
Қайраңдатар қуаныштың кемесін,
Қасіреттің болжамы осы неге шын?
Ару отыр, сағыныштан сарғайған,
Сол бір жанның әлі іздейді елесін.
Бірақ ол – мен емес!..
Алғы күннен тұрғаннан соң тосып ар,
Сыннан өтіп, сағынышпен қосылар.
Ғашықтар бар мына ғажап ғаламда,
Біз екеуміз – осылар!..
Біз екеуміз – осылар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құдайым-ау!

  • 0
  • 0

Құдайым-ау!
Бүгін бізді елеңіз,
Қоңыр күзде бақты кезіп келеміз.
... Сенің айтқан жылы сөзің – керемет,

Толық

Мән

  • 0
  • 0

Шақырмас шалқар көлің де,
Қызықтырмайды төрің де.
Түсінген жанға тереңдеу,
Өмірдің мәні - өлімде!

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Толық

Қарап көріңіз