Өлең, жыр, ақындар

Біз екеуміз

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 874
Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.
Бірақ ол – сен емес!..
Солдырды ма, өмірінің өкпегі?
Өзегіне өрт боп түскен - өткені,
Ару отыр, терезеге телміріп,
Сағындырып сол бір шақтың көктемі.
Бірақ ол – мен емес!..
Жүруші еді арқаланып, жалданып,
Махаббаттың мазағына қалды анық.
Жігіт отыр, жараланған жүрегі,
Екі жүзді тіршілікке ... таң қалып.
Бірақ ол – сен емес!..
Қайраңдатар қуаныштың кемесін,
Қасіреттің болжамы осы неге шын?
Ару отыр, сағыныштан сарғайған,
Сол бір жанның әлі іздейді елесін.
Бірақ ол – мен емес!..
Алғы күннен тұрғаннан соң тосып ар,
Сыннан өтіп, сағынышпен қосылар.
Ғашықтар бар мына ғажап ғаламда,
Біз екеуміз – осылар!..
Біз екеуміз – осылар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Міністірдің монологы

  • 0
  • 0

Маған неге сансыз айып тағасың?
Бар бәлені бетіме әкеп жағасың.
... Елім үшін егілемін, езілем,
Кім біледі, еңбегімнің бағасын?

Толық

Түс. Түсініксіз түн

  • 0
  • 0

Әлденеге келетіндей жылағым...
Қайда көшіп кеткен менің тұрағым?
Маң далаға маңып барам түсімде,
Көз алдымда көлбеңдейді құладын.

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Өксігімді басуға,
Келген едім өлеңге.
...Етегімді басуда,
Еріп жүрген көлеңке.

Толық

Қарап көріңіз