Өлең, жыр, ақындар

Біз екеуміз

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 688
Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.
Бірақ ол – сен емес!..
Солдырды ма, өмірінің өкпегі?
Өзегіне өрт боп түскен - өткені,
Ару отыр, терезеге телміріп,
Сағындырып сол бір шақтың көктемі.
Бірақ ол – мен емес!..
Жүруші еді арқаланып, жалданып,
Махаббаттың мазағына қалды анық.
Жігіт отыр, жараланған жүрегі,
Екі жүзді тіршілікке ... таң қалып.
Бірақ ол – сен емес!..
Қайраңдатар қуаныштың кемесін,
Қасіреттің болжамы осы неге шын?
Ару отыр, сағыныштан сарғайған,
Сол бір жанның әлі іздейді елесін.
Бірақ ол – мен емес!..
Алғы күннен тұрғаннан соң тосып ар,
Сыннан өтіп, сағынышпен қосылар.
Ғашықтар бар мына ғажап ғаламда,
Біз екеуміз – осылар!..
Біз екеуміз – осылар!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласайық енді үнсіз...

  • 0
  • 0

Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Толық

Жеті саны

  • 0
  • 0

Баршасы ағайын-дос, ізгі бауыр,
Құшағы кең даладай – біздің ауыл.
Ұнатпас ұлықсынған Ұлтан құлды,
Құлатпас қарағайын күзгі дауыл.

Толық

Сегізінші наурызда

  • 0
  • 0

Ел қуанса-менде мұң,
Сатулыдай- күлгенім.
Парықсыздау пенденің,
Бірі ме едім?

Толық

Қарап көріңіз