Өлең, жыр, ақындар

Сағым далаға

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 467
Сағым далаға
салт атпен шықтым салдыртып,
Сылаң күреңнің
ақ сабын терін алдыртып.
Қасқырдың ізін,
түлкінің ізін көп қудым,
Қарсақтың ізін
құба жондарда қалдыртып.
Ақ шоқыларға
шұғыла шашып шоқ жанар,
Болсаң сен егер
көз майын тауысып көп қарар.
Қиястау қырдан
қарғып бір кеткің келеді,
Өткізбей, әттең,
опынтып қойды-ау оппа қар.
Айналаң түгел
төгілген іркіт, ақ айран,
Қылт еткен қара
көрінер емес маңайдан.
Бойыңнан бу боп
бұрқырап ұшып жатады
Төгілген терің самайдан.
Әне бір қоян
бұлт ете қалды бүйірден,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер деген – бір тірі Адам

  • 0
  • 0

Тіршіліктің тұрағы.
Баяны бар.
Талықсысаң, тау-тасын сая қылар.
Жер деген – бір тірі Адам,

Толық

Өлең керек өмірге!

  • 0
  • 0

Өлең керек Өмірге,
Өлең керек!
Жүректегі жараны ол емдемек.
Қалжыраған кезінде Дүниені

Толық

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!

  • 0
  • 0

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!
Жолықтың екен – қорғалап әсте қорынба.
Таланың ба екен,
Залалың ба екен кім білсін,

Толық

Қарап көріңіз