Өлең, жыр, ақындар

Сөзім менің

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 401
Сары алтындай сақталған сөзім менің,
Тағдырыңды жиі ойлап көз ілмедім.
Сөз – бала ғой,
Баладан анасының
Қай уақытта көріп ең безінгенін?!
Сөз – бала ғой,
Баланы баптамасаң,
От пен судан – апаттан сақтамасаң.
Ол да жөнге жүреді – жуасиды,
Түзу жолға бейімдеп, қақпаласаң.
Өлең жазып жүргем жоқ осы бекер,
Өлең сөзсіз көңілдің хошы кетер.
Көңілімде күркіреп дауыл тұрса,
Сөзім менің – найзағай осып өтер.
Өлең жазсам боламын қолбасыдай,
Бір батырлық секілді жолдас ұдай.
Сөзім – сақа,
Сақаның алшысына
Ойларымды құямын қорғасындай.
Жыр жарықтық ұқсайды жыл құсына,
Жырсыз көңіл тарқамас бұлты, сірә...
Сөзім – соқа,
Саламын сол соқаны
Қабат-қабат ойлардың қыртысына!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шәкәрім

  • 0
  • 0

Жиырма тоғыз жыл
құдықта жатқан қартым-ай,
Құдықта жатқан қартыммен бірге
ұйықтап жатқан халқым-ай!

Толық

Сең

  • 0
  • 0

Көкше мұздың көкірегі қызынып,
Сере қарыс сең жарылды бұзылып.
Мен қарадым алқам-салқам өзенге,
Тереңдіктің тебіренісіне қызығып.

Толық

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!

  • 0
  • 0

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!
Жолықтың екен – қорғалап әсте қорынба.
Таланың ба екен,
Залалың ба екен кім білсін,

Толық

Қарап көріңіз