Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Ақ бұлақтар ағып жатыр асыға,
Ай сәулесі шашырай гөр, шашыра.
Ғазал оқып келдім қайың қасына,
Гүл қыстырмақ болып қыздың шашына.

Жиындасқан жамиғатты жат көрдім,
Маң далаға бір жалғыздық ап келдім.
Мен осыны ең ғажайып сәт дермін,
Өлең жатыр арасында дәптердің.

Сар далада сары сағым қуғанмын,
Өрті өшпейді қайта оралмас думанның.
Не қылмақпын өзге жанның бақытын,
Өз сорымды аялауға туғанмын.

Келдім мұнда мұң сорғалап кірпіктен,
Тәтті азаптан түлеп ұшты жыр тіптен.
Ақ маңдайлы қыз бар еді осында,
Кеудемдегі сайтандықты үркіткен.

Оған да мен арнадым мың ғазалды,
Кетіп қалды ол көтере алмай назамды.
Ақ қайыңның түбінде гүл құшақтап –
Түсіме енді...алды содан мазамды.

Мұнда келіп көзімді ілсем сәл ғана,
Көз алдымда аяулы ару, сар дала.
Уақытымнан мың күн бұрын есейіп,
Бір мінәжат етсем бе екен Аллаға!

Жалғыз кешем асу бермес өткелді,
Дүр ғазалға айналдырам өткенді.
Түсімдегі сұлу қызды қия алмай,
Өліп кетем аңсап жатып көктемді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарым ырыс

  • 0
  • 0

Мен Ғашықпын. Жырладым ғашықтықтың ғажабын,
Бәлкім содан бақытым. Бәлкім содан азабым.
Жеті түнде көз ілмей ой кешіріп отырдым,
Бәлкім содан адаммын. Бәлкім содан ақынмын.

Толық

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын

  • 0
  • 0

Өмір бойы сақтап қалған мәрт атын,
Махаббаттың күйін шертті қарт ақын.
Ғашықтардың хикаясын төгілтіп,
Домбырасын тоқсан толғап тартатын.

Толық

Күзгі мұң

  • 0
  • 0

Сарғайып жатты кешегі жасыл жапырақ,
Мүлгіді сосын айналадағы атырап.
Қайтқан құстардың қанат суылына қаныққан,
Шайырлар бүгін күз жайлы өлең оқымақ.

Толық

Қарап көріңіз