Өлең, жыр, ақындар

Таудағы түнгі сурет

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 418
Әдейі қолмен әкеп қойғандайын,
Шыңға кеп сүйей қалса ай маңдайын,
Жамырап шыға келер қарсы беттен
Ақ нұрға алақанын жайған қайың.
Тау іші тына қалып сілтідейін,
Сырғиды қараңғылық бұлты кейін.
Төменге себезгілеп түскен сәуле
Тиеді тас түнекке түрпідейін.
Бозарып жота-жондар алауытқан,
Жартастар жалтырайды талауытқан.
Ай нұры аппақ сүт боп құйылады,
Қара астау – тау қойнына қарауытқан.
Көрініп бірте-бірте сай табаны,
Көңілің алабұртқан жай табады.
Іркіліп қараңғылық қара судай,
Қайсыбір қалтарыста шайқалады.
Сияқты саз бергендей алаша таң,
Қарайсың айналаңа балаша таң.
Түскендей иығынан алып таудың
Кенеттен сыпырылып қара шапан.

1978-1979



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астана

  • 0
  • 0

Бақыттың нұры шалқып сәулетіңде,
Бесігін бостандықтың тербетуде.
Тәуелсіз қазақ үшін жарқыраған,
Өзіңсің жалғыз қала жер бетінде.

Толық

Серпіл, аға!

  • 0
  • 0

Егіліп жылай берме, серпіл, аға,
Жылаумен көздің жасы сарқыла ма?
Ақыны Алатаудай күңіренсе,
Қайыспай қабырғасы ел тұра ма?

Толық

Сілкініс

  • 0
  • 0

Жер сілкінер
Көкірегін от кернеп,
Жел сілкінер
Тауды тесіп өтсем деп.

Толық

Қарап көріңіз