Өлең, жыр, ақындар

Балақбаулы бүркіттей

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 780
Жарасам деп алқындым – керегіне халқымның,
Базарында өмірдің таразыға тартылдым.
Ұйықтап кетсем қапыда қара тасты жастанып,
Артпа кінә мойныма, ей, болашақ – жарық күн!
Есігімді қаққанша хабаршысы ажалдың,
Өзегіне өлеңнің жүрек сөзін жазармын.
Биік жартас басына сирек қонып саңқ еткен,
Балақбаулы бүркіттей анда­санда сөз алдым.
Құлашымды серпейін құс қанатты пенде боп,
Тарбағатай, Өр Алтай, Хантәңірі, бер медет!
Төрт құбыла төріне өз сәулемді шашайын,
Ай астында айналып, күн астында дөңгелеп!
Қанатымнан бұрқырап ұшып түссе қауырсын,
Мен үшін де, туған ел, жаның бір сәт ауырсын.
Бауырынан ақ бұлттың ажыраған шүйкедей,
Көкжиекке құлаған көлеңкемді танырсың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адасып қалдым

  • 0
  • 0

Қызылды­-жасыл боянып өткен,
Қай жақта жүрсің, баяғы көктем?
Күлімдеп күнге қарайтын еді,
Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.

Толық

Қайғымды қалыңдаттың

  • 0
  • 0

Қайғымды қалыңдаттың неге менің,
Қасымда ұшып­-қонған көбелегім?
Жаныңа керегіңді қайдан табам,
Білмеймін өзіме де не керегін.

Толық

Пірлерім, жебеңдер!

  • 0
  • 0

Жебеңдер, пірлерім, сендер мені,
Жетімің тағы, міне, телмеңдеді.
Үстінен ұшқан құсты қағып түсер,
Осынша жұрттың бәрі мерген бе еді?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар