Өлең, жыр, ақындар

Жесір

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1002
Жарын жоқтап зар қағады бір жесір,
Қаралыға қан жұтқызып тіл кесір.
Нұры шалқып нәзік әйел жанының,
Бұрынғыдай төкпейді енді гүлге сыр.
Қамығады қара түнек жамылып,
Жарқыраған ай мен күннен жаңылып.
Түн қойнында түпсіз терең кешеді ой,
Тұл тағдырдың төсегіне таңылып.
Оған енді бақыт күлмес ай қабақ,
Жесір жолы жүрген сайын тайғанақ.
Махаббаттың көрінбейтін сәулесі
Анда­санда кетсе болды аймалап.
Қайғы­қасқыр талап жесін тоқтыдай,
Жесір мұңын еститұғын жоқ құдай.
Сені сүйген еркекте не арман бар,
Түз құсындай, уа, тәкаппар, тектім­ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айсәулем

  • 0
  • 0

Аялдамай алтын күн бел асқанда,
Айдың жүзі дөңгелер көк аспанда.
Бір көрінші жарқырап туған айдай,
Он сегіздің ауылынан адасқанда.

Толық

Тайжақы киген жоқ едім

  • 0
  • 0

Тайжақы киген жоқ едім,
Тастадым тайға бұғалық.
Бозбалалықты жебедім,
Бойымды билеп бұлалық.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Ашу менен сезімді үрлеп оттай,
Бірде жағам жалпыға, бірде жақпай.
Осқырына қараймын қос бүйірге,
Үйрене алмай дәртеге жүрген аттай.

Толық

Қарап көріңіз