Өлең, жыр, ақындар

Жесір

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 660
Жарын жоқтап зар қағады бір жесір,
Қаралыға қан жұтқызып тіл кесір.
Нұры шалқып нәзік әйел жанының,
Бұрынғыдай төкпейді енді гүлге сыр.
Қамығады қара түнек жамылып,
Жарқыраған ай мен күннен жаңылып.
Түн қойнында түпсіз терең кешеді ой,
Тұл тағдырдың төсегіне таңылып.
Оған енді бақыт күлмес ай қабақ,
Жесір жолы жүрген сайын тайғанақ.
Махаббаттың көрінбейтін сәулесі
Анда­санда кетсе болды аймалап.
Қайғы­қасқыр талап жесін тоқтыдай,
Жесір мұңын еститұғын жоқ құдай.
Сені сүйген еркекте не арман бар,
Түз құсындай, уа, тәкаппар, тектім­ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой, жаным...

  • 0
  • 0

Армандап қолың жетпес айдағыны,
Көңілге сала берме қайдағыны.
Ой, жаным, қайда қалды ойнағың?
Қой, жаным, бола бермес ойдағың!

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Ойлап тұрсаң қабырғаңа батады-ақ,
Қыран жылап, қуанды сан жапалақ.
Бірақ көбін ұмыттырып жіберді
Тіршілікке деген іңкәр махаббат.

Толық

Жолбарыстың жүніндей

  • 0
  • 0

Қайсы арманның түбіне ғұмыр жеткен,
Артта қалды күндерім дүбірлеткен.
Күреңдеймін, байқасам, көп шабылып,
Қырқа­жонды, бел­белес, күдірді өткен,

Толық

Қарап көріңіз