Өлең, жыр, ақындар

Оны жоқтап...

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 489
Шулайды әлі, шулайды әлі, шулайды,
Шулайды әлі сыңсығандай ну қайғы.
Қара ормандай қаптап өскен келешек
Омырауын көз жасымен улайды.
Туған тілдің тұрса қосы құламай,
Шулайды әлі, қалмас ешкім жыламай.
Солып қалған шүңірек көзі соқырдың,
Мөлтілдейді жаңа шыққан тұмадай.
Қайыршының екі иіні селкілдеп,
Қарақшы да қамығады еңкілдеп.
Көк есектің қос құлағы елеңдеп,
Өкіреді өгіз жылап өңкілдеп.
Шулайды әлі, шуламасқа қайда олар?
Аққан күндер артына бір айналар.
Тажалдың да тамағына тас тұрып,
Жыланның да айыр тілі байланар.
Шуласқандар мұң мен зарды бөлісер,
Жыл құстары жылда жылап келісер.
Өмірінде қосылмайтын екі тау,
Оны жоқтап, жер түбінен көрісер.
Шулайды әлі, бір зобалаң жетпесе,
Аспан жайнап, жер осылай көктесе.
Қыдыр қонған қасиетті мекенге
Шыныменен сайтан сарып кетпесе...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, өмір!

  • 0
  • 0

Балалықты жоқтаумен жыл ұрлаған,
Өтіп бара жатырмын жиырмадан.
Сияқтымын ұйқыдан жаңа оянып,
Таңертеңгі төсегім жиналмаған.

Толық

Алықұл аға

  • 0
  • 0

Алықұл аға, сөз сөйлеп тұрмын тойыңда,
Найзағай ойнап, бұлттар күркіреп ойымда.
Байтақ даладан тұйғындай ұшып жеттім мен,
Бүкіл қазақтың сәлемін артып мойынға.

Толық

Есіңде ме?

  • 0
  • 0

Жаз күркесін күз келіп жығар әлі,
Өрекпумен өзендей жыл ағады.
Шағаласын шақырып шалғай кеткен,
Көлдерім тұр көзімде жылағалы.

Толық

Қарап көріңіз