Өлең, жыр, ақындар

Оны жоқтап...

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 559
Шулайды әлі, шулайды әлі, шулайды,
Шулайды әлі сыңсығандай ну қайғы.
Қара ормандай қаптап өскен келешек
Омырауын көз жасымен улайды.
Туған тілдің тұрса қосы құламай,
Шулайды әлі, қалмас ешкім жыламай.
Солып қалған шүңірек көзі соқырдың,
Мөлтілдейді жаңа шыққан тұмадай.
Қайыршының екі иіні селкілдеп,
Қарақшы да қамығады еңкілдеп.
Көк есектің қос құлағы елеңдеп,
Өкіреді өгіз жылап өңкілдеп.
Шулайды әлі, шуламасқа қайда олар?
Аққан күндер артына бір айналар.
Тажалдың да тамағына тас тұрып,
Жыланның да айыр тілі байланар.
Шуласқандар мұң мен зарды бөлісер,
Жыл құстары жылда жылап келісер.
Өмірінде қосылмайтын екі тау,
Оны жоқтап, жер түбінен көрісер.
Шулайды әлі, бір зобалаң жетпесе,
Аспан жайнап, жер осылай көктесе.
Қыдыр қонған қасиетті мекенге
Шыныменен сайтан сарып кетпесе...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақмола шайқасы

  • 0
  • 0

Төңкерген әлдеқашан тайқазанды,
Япыр­ай, айтсам екен қай заманды?
Мияулап тарғыл мысық секілденіп,
Алады ұйқы бермей ой мазамды.

Толық

Ақ тілек

  • 0
  • 0

Мен тағы алға жылжыдым,
Кел тағы, Жаңа бір жылым!
Тәуелсіз елмін Ту алған,
Қолымда тізгін­-шылбырым!

Толық

Жауласпа

  • 0
  • 0

Жауласпа жалғыз ауыз сөзге бола,
Жараспас тарақ ұстап таз балаға.
Құйрығың бір-ақ тұтам шолтаңдаған,
Күпсініп көрінгенмен көзге ғана.

Толық

Қарап көріңіз