Өлең, жыр, ақындар

Қожанасыр әулиедей

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 444
Тірлігімді талатпаққа екі өкпесін зар қысқан,
Босағама қабаған ит байлап кетті сан дұшпан.
Сыртқа шықсам алдарқатып сүйек­саяқ тастаймын,
Мысық пенен тышқандаймыз күндіз­түні аңдысқан.
Қызыл көзді қығаныштың көре­көре қастығын,
Қаңғырып жүр айдалада зәтте болған жастығым.
Күздің қара суығына иек артқан өмірім,
Абыржыған егіншідей жинай алмай астығын.
Ұрынарын ұғатындай ұли соққан боранға,
Мөңірейді жалғыз торпақ азынаған қорамда.
Мұратыма жете алам ба мал мен жанды баққанмен,
Кең дүниеге көз суарып, тебіренейін онан да.
Қожанасыр әулиедей қоржын теңдеп ақылдан,
Есек мініп жолға шықтым таңнан тауық шақырған.
Қай тарапқа бастасаң да, пәруәрдігер, өзің біл,
Итпегіңе көнген құлда басқа сөз жоқ «мақұлдан».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтар күтеді

  • 0
  • 0

Қоштастық, қош бол енді, амал қанша,
Қайтадан аққу көлге оралғанша.
Сен деп қана соғады, сен деп қана,
Осыдан сүйген жүрек аман қалса.

Толық

Ғабиден Мұстафин қазасына

  • 0
  • 0

Қайыспаған қара нар ең ауырға,
Майыспаған қарағай ең дауылға.
Сен құлады деген хабар кенеттен
Қатты тиді ағаға да, бауырға.

Толық

Қайран өмір

  • 0
  • 0

Қайран өмір,
Қайда жібек самалың майда қоңыр?
Сенген жанның жанымда бірі де жоқ,
Күнге де бір, қараймын айға да бір.

Толық

Қарап көріңіз