Өлең, жыр, ақындар

Қарағандыда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 237
Қарағанды – таусылмас көмір кені,
Жазылмаған жыр едің көңілдегі.
Қазынаңа қиырдан бүлкілдеді
Талай­талай тажалдың кеңірдегі.
Үстің де бай, лықсыған астың да бай,
Көзге түспей байлығың жатсын қалай?
Ақсұңқарұлы емеспін, Айтұлымын,
Алып қала, мені де жатсынбағай.
Таптырмайтын қаласың жан баққанға,
Кеншің болды Ғабиден, Әлжаппар да.
Қасым­тұлпар үстіңнен өткен шығар
Арқасына аяздай ер батқанда.
Қалқып ішіп үйіренген балқаймақтан,
Келімсектер кетсін бе кенді аймақтан?
Тағзым етіп кеп тұрмын топырғыңа
Еркеш жатқан дамылдап, Евней жатқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дулат

  • 0
  • 0

Армысың, Дулат Бабатайұлы!
Арыстан жүрек дала шайыры.
Сыймас қалыпқа сендей алыпқа
Мекен болып па қала, тәйірі?!

Толық

Туған жерге

  • 0
  • 0

Туған жер, сенен кетерде
Жабығып, қатты жүдедім.
Ұшырсам саған жетер ме
Көгершін – менің жүрегім?..

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Ахау, туған жер, анамдай сағындырған,
Ахау, туған жер, бабамдай табындырған.
Аңсадым, аңсадым –
Самал жел,

Толық

Қарап көріңіз