Өлең, жыр, ақындар

Қарағандыда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 336
Қарағанды – таусылмас көмір кені,
Жазылмаған жыр едің көңілдегі.
Қазынаңа қиырдан бүлкілдеді
Талай­талай тажалдың кеңірдегі.
Үстің де бай, лықсыған астың да бай,
Көзге түспей байлығың жатсын қалай?
Ақсұңқарұлы емеспін, Айтұлымын,
Алып қала, мені де жатсынбағай.
Таптырмайтын қаласың жан баққанға,
Кеншің болды Ғабиден, Әлжаппар да.
Қасым­тұлпар үстіңнен өткен шығар
Арқасына аяздай ер батқанда.
Қалқып ішіп үйіренген балқаймақтан,
Келімсектер кетсін бе кенді аймақтан?
Тағзым етіп кеп тұрмын топырғыңа
Еркеш жатқан дамылдап, Евней жатқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыздың жұмыртқасындай

  • 0
  • 0

Торғайдай миым тобықтай түйін түйе алмай,
Жастығым кетті сағымға сіңіп қиялдай.
Көшені кезген тәжіктің қайыршысындай,
Күндерден қайыр сұраймын енді ұялмай.

Толық

Балаларыма

  • 0
  • 0

Сездіңдер жүрегімде бұлақ барын,
Кім білсін қайда барып тұрақтарын?
Тереңнен қайнап шыққан тұнық еді,
Лайлап ап жүрмеңдер, шырақтарым!

Толық

Бай баласына

  • 0
  • 0

Сенің әкең мансапты,
Менің әкем малсақ­ты.
Сенде сарай он шақты,
Менде саулық он шақты.

Толық

Қарап көріңіз