Өлең, жыр, ақындар

Алғыстан...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2189
Отыз беспен қош айтысқан кезде бұл,
Көңілімді мазалайды өзге жыр.
Мені біраз жерге апарып тастадың,
Еліктіріп, желіктіріп, жезде-өмір!..
Балалықтан ыстық не бар жалғанда,
Соны аңсаймыз иығымыз талғанда.
Бұл-бұл ұшты көзден қайран балғын шақ,
Шыбық аттан аударылып қалғанда.
Қызығыңа тоймасымды білгеннен,
Бүрін ашып тұрады ылги гүл кеудең.
Жақсылық деп соғатұғын жүректің,
Ақ желкенін келесің сен үрлеумен.
Соңғы нүктем алыс па, әлде, жақын ба,
Ойланғаным жоқ әлі бұл хақында.
Тірлік қамы тұралатып жүргенмен,
Ең бастысы бұл емес қой ақынға.
Кезімді осы бала сүйіп, жар құшқан
Ақ қанатты арманым көп алға ұшқан.
Өмір, сенен сұрамаймын байлықты,
Кенде қыла көрмеші тек алғыстан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске түсірейікші

  • 0
  • 0

Тұнжырап жүруші еді дана жүздер,
(Қасірет көңілдерге салады іздер).
Қайысты қабырғасы қалың елдің,
Соларды көріп өскен бала - біздер.

Толық

Ат пен машина

  • 0
  • 0

Жылқының шын бағасын беріп тұрып,
Алдық біз машинадан көлік мініп.
Шапшаңдық шылауында кете бардық,
Көңілге бір керемет желік кіріп.

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Сағыныш жүрекке мөр басыпты мың,
Келемін талай қырдан асып бүгін.
Кеудемнен қиял құсы сен деп ұшса,
Білінбей кетеді екен қашықтығың.

Толық

Қарап көріңіз