Өлең, жыр, ақындар

Қыран

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 865
Үлгі-өнеге болсын дей ме артқыға:
— Қара шыңнан қарғып ұшып қарт қыран,
Шырқау көкке шығады екен өлерде,
Содан өзін тастайды екен төменге.
Қорлана ма,
Қорқа ма екен тегінде ол
ауырып-азып,
төзіп өлген өлімнен?
Ескі арбаға шиқылдау да сый-бақыт,
Күн кешеді майлаттырып, сыйлатып.
Ал қырандар тозбас үшін арбаша
Өзін-өзі тастайды екен қиратып.
— Сұрап алған ғұмыр емес шала бақсы — шайқыдан,
Қайсар қара,
айт, айта түс, айқын ән,
айтарыңды ағыл-тегіл айтып ал,—
Қара желге қарсы ұш, қанат, қайқылан!
жұрт көңіліне аяушылық тастарда
болмайық тек ойбай салар ескі арба,
Көкірегіңе ерек толар сыр аңса!
— Қырсықтардан жаратылған бағы бар
Өмір сүре білсек біздер қыранша,
Өлудің де бір есебі табылар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күншығыс қызыл туын көкке байлап

  • 0
  • 0

Күншығыс қызыл туын көкке байлап,
Дір етіп нұрға балқып тоқтады аймақ.
Мойыны ұзарыпты қарт шыңдардың,
Мұнартып күншығысқа көп қарайлап.

Толық

Қисық бұта

  • 0
  • 0

Терістіктен өкпек жел тұрды — мейлі
еске салды осы жел бір дүлейді...
Шыға қашты ақ түтін мұржалардан —
шөп басында ақ түбіт үлбірейді.

Толық

Сәуір-81

  • 0
  • 0

Сенбісің мына келген Сәуір айы,
Сәуір-ау, не боп кетті ауа райың?
Көктемей жатып бұта тұр ауырып,
Түн ұрып,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер