Өлең, жыр, ақындар

Сен екенсің

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1115
Жабықсам көтеріп көңілімді,
Жайнайсың күліп күндей.
Кей кезде өзіңнің қадіріңді
Біле алмай жүріппін ғой.

Қайырмасы:
Сенімді серігім сен екенсің,
Шалқыған шаттығым, мерекемсің.
Сүйкімді қылығың,
Шайқалмас тұнығым,
Бақытым, берекемсің.
Жақында қасыма,
Сен барда басыма
Қара бұлт неге төнсін?!

Жүректің төрінде қалатұғын
Аяулы сезімсің ғой.
Адассам айналып табатұғын
Қазығым өзіңсің ғой.

Қайырмасы.

Жаныңның нұрына жалындаған,
Өртеніп күйіппін ғой.
Қайтесің өкпелеп, жаным, маған,
Бір сені сүйіппін ғой!

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ел қыдырған есекдәме

  • 0
  • 0

Ғазал жазып күңіренгенмен мен емеспін Науаиы,
Бұл қазаққа қысылғанда қара өлең ғой оңайы.
Ел қыдырған есекдәме енді уызға жарытпас,
Беріш емшек бедеу сөздің келгенменен нобайы.

Толық

Жортқан киік секілді

  • 0
  • 0

Қараймын да тірліктің сүреңіне,
Ер саламын көңілдің күреңіне.
Жортқан киік секілді пенде, шіркін,
Көреді екен бәрін де жүре­-жүре.

Толық

Жәркенге

  • 0
  • 0

Жазбасаң бұл өлеңді аш қалардай,
Уа, Жәке, жүгірмейсің басқалардай.
Сарқыты жыраулардың жалғыз өзің,
Әр сөзің алынбайтын тас қамалдай.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер