Өлең, жыр, ақындар

Сен екенсің

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1268
Жабықсам көтеріп көңілімді,
Жайнайсың күліп күндей.
Кей кезде өзіңнің қадіріңді
Біле алмай жүріппін ғой.

Қайырмасы:
Сенімді серігім сен екенсің,
Шалқыған шаттығым, мерекемсің.
Сүйкімді қылығың,
Шайқалмас тұнығым,
Бақытым, берекемсің.
Жақында қасыма,
Сен барда басыма
Қара бұлт неге төнсін?!

Жүректің төрінде қалатұғын
Аяулы сезімсің ғой.
Адассам айналып табатұғын
Қазығым өзіңсің ғой.

Қайырмасы.

Жаныңның нұрына жалындаған,
Өртеніп күйіппін ғой.
Қайтесің өкпелеп, жаным, маған,
Бір сені сүйіппін ғой!

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Төсеніп топырақтан текеметті,
Қойнына қара жердің әке кетті.
Түгендеп тау мен тасты, ой мен қырды,
Күн астын қаншама жыл мекен етті.

Толық

Алтайды көрген сайын...

  • 0
  • 0

Шілдеде қалың киім киіп алып,
Жүресің Мұзтау жаққа жиі барып.
Алтайдың шыңдарына шыққан кезде,
Тұрады төбең көкке тиіп анық.

Толық

Адасып қалдым

  • 0
  • 0

Қызылды­-жасыл боянып өткен,
Қай жақта жүрсің, баяғы көктем?
Күлімдеп күнге қарайтын еді,
Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.

Толық

Қарап көріңіз