Өлең, жыр, ақындар

Алматым менің

  • 18.10.2021
  • 0
  • 0
  • 972
Аңсап келіп кім өзіңе бауыр баспаған,
Сендей қала бұл әлемнен табылмас маған.
Құшағыңда арманымен табысқан жастар,
Сенде тұңғыш махаббаттың әнін бастаған.

Қайырмасы:
Сен – сәулетім менің,
Сен – дәулетім менің,
Сен – жер бетіндегі жәннатым,
Ей, аяулы менің Алматым!

Көрген адам келбетіңе таңдай қағысқан,
Көшелермен қатарласып орман жарысқан.
Сағынышын ұлдарыңның арқалауменен,
Саған қарай самолеттер самғайды алыстан.

Қайырмасы.

Астанасың, жас қаласың арманға құмар,
Сенде менің маңдайымның жанған бағы бар.
Мұңаямын көңіліме көлеңке түсіп,
Арайланған аспаныңды шалғанда мұнар.

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елестейді көзіме

  • 0
  • 0

Төрт түлігім дін аман, сау тұрғанда,
Тіске басар талшығым таусылған ба?
Төлдерімді сақтай гөр, киелі ата,
Топалаңнан, түйнектен, аусылдан да.

Толық

Нөсерден соң

  • 0
  • 0

Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.

Толық

Ақырғы ақын мен емес

  • 0
  • 0

Думан қудым, той­тойлап арақ іштім,
Айбақ­сайбақ артымда аламыш күн.
Құр қалардай өңмеңдеп өндіршегім,
Сағымменен сандалған сан алыстым.

Толық

Қарап көріңіз