Жан сырласым...

Сырды жүрген жасырып,
Шертсем, жылар тас ұғып.
Даусым жетпес алысқ-а-а-а
Елегізем... асығып.
Өміріммен тағдырлас,
Жауар көктен жаңбыр жас.
Жұбатады жанымды
Жан сырласым, ән құрдас...
Түнек-түннен айыққан,
Келер күнмен байып таң.
Елестейді Сол бір кез»,
«Әлі есімде», «Қайықтан».
Жаным тағат тапқандай,
Жалын қанат қаққандай.
Естіледі көгімнен
«Ақсұңқарым», – «Ақмаңдай»...
Ән тербетіп тұр маңай,
(Қалай жүрем, жырламай?)
Елестетер-анамды,
«Шилі өзен» мен «Бір бала-ай».
Ән - құрдасым, арманым,
Сыңсыған көк орманым.
Құштарлығы ғашықтың,
«Гауһартас» пен «Қорланым»...
Алдан туып ақ күнім,
Ашылады бақ гүлім.
Айдындағы аққудай,
Әуелесе «Гәккуім»...
Арман бәйге, алға озар
Ашылып, тарқар сан базар.
Ешуақытта келмейді –
Әсем, сұлу әнге ажал.
Уақыт ойдан озады,
Шықты тарих тозаңы.
Естеліктей көрінер,
Әр уақыттың өз әні...
Бір күні өзге, бір күннен,
Құрметтейтін құрбым, кем.
Қолымда бар... қаламым,
Өз тағымда тұрмын Мен!...

---