Өлең, жыр, ақындар

Жан сырласым...

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 410
Сырды жүрген жасырып,
Шертсем, жылар тас ұғып.
Даусым жетпес алысқ-а-а-а
Елегізем... асығып.
Өміріммен тағдырлас,
Жауар көктен жаңбыр жас.
Жұбатады жанымды
Жан сырласым, ән құрдас...
Түнек-түннен айыққан,
Келер күнмен байып таң.
Елестейді Сол бір кез»,
«Әлі есімде», «Қайықтан».
Жаным тағат тапқандай,
Жалын қанат қаққандай.
Естіледі көгімнен
«Ақсұңқарым», – «Ақмаңдай»...
Ән тербетіп тұр маңай,
(Қалай жүрем, жырламай?)
Елестетер-анамды,
«Шилі өзен» мен «Бір бала-ай».
Ән - құрдасым, арманым,
Сыңсыған көк орманым.
Құштарлығы ғашықтың,
«Гауһартас» пен «Қорланым»...
Алдан туып ақ күнім,
Ашылады бақ гүлім.
Айдындағы аққудай,
Әуелесе «Гәккуім»...
Арман бәйге, алға озар
Ашылып, тарқар сан базар.
Ешуақытта келмейді –
Әсем, сұлу әнге ажал.
Уақыт ойдан озады,
Шықты тарих тозаңы.
Естеліктей көрінер,
Әр уақыттың өз әні...
Бір күні өзге, бір күннен,
Құрметтейтін құрбым, кем.
Қолымда бар... қаламым,
Өз тағымда тұрмын Мен!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тым ертерек ағарса шашың, жарым

  • 0
  • 0

Тым ертерек ағарса шашың, жарым,
Мен оған кінәлімін, айыптымын.
Кеудеңдегі қызғаныш, ашуларың,
Сыртқа шықса сырларын жайып бүгін.

Толық

Үздің бе, үміт сен менен

  • 0
  • 0

Үздің бе, үміт сен менен,
Ертегім болған ертеңім.
Тербетер ерке желменен,
Жүректі нәзік желкенім.

Толық

Күн өкпелеп барады

  • 0
  • 0

Оралмай жүр тіліме көптен өлең,
Өлеңсіз жер, жаңғырып көктемеген.
Күн де батып барады көкжиекке
Тіршілікке сыңаймен өкпелеген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар