Өлең, жыр, ақындар

Қайта оралған қазан

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 696
Алыс-жақын, аңдап, бағып аңысын,
Ата жауға қолдан бермей намысын.
Әке менің түзде жортып, түн қатқан,
Қара бала, қара қазан қамы үшін.
Кең даласы, кен-дариясы тасыған,
Аспанынан сорғалаған асыл ән.
Қасіретті қандай тағдыр өтпеді,
Қазаны жоқ қазағымның басынан?
Жерге көмген кіндіктерін кек кескен,
Өтті өмірі қан менен тер, от кешкен.
Алдында әппақ наны тұрып аш қалды-ау,
Өз қолы өз аузына жетпестен.
Қазаны жоқ далам тауып ажалын,
Құлағыма жетті менің азалы үн.
Қайран бабам, қаза бопты-ау қападан,
Батыстың дәу толтыра аламай қазанын.
Ата мұра алдырып құт қазанын,
Қалай ғұмыр кешті момын қазағым?.
Өшіп қалған отын жағып бабамның,
Сағыныштың маздатып тұр мазарын.
Талас тартыс, әлі талай болар сын,
Жеңісімді құттықтап дос қол алсын.
Қазанымен қазағымның басына
Қашып кеткен құт-береке оралсын.
Ұшқан құсым, қайта айналып соғады,
Жасыл айдын, жағасына қоғалы.
Жаратушым несібемнен кенде етпес,
Болсын таңғы қазан аузы жоғары.
Өзгермейтін, өтсе де не замандар,
Жиылмайтын дастарқанды далам бар.
Ашық жатқан асын ішіп болған соң,
Қазанымды сұрамаңдар адамдар.
Шежіре – жер,
тартып жатыр аза-мұң,
Көзі көріп тозағы мен азабын.
Қандай қиын кезеңде де қазағым,
Жоғалтпаған, домбырасын, қазанын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйел көңілі, айт, қашан шағылыпты

  • 0
  • 0

Әйел көңілі, айт, қашан шағылыпты,
Әлдилеумен бар арман, бар үмітті.
Келген жәйлап, білдірмей, уақытпенен,
Мойындамай жүреді ол кәрілікті.

Толық

Жыр қаламым, жазараңды жазып қал

  • 0
  • 0

Жыр қаламым, жазараңды жазып қал,
Сезім деген солқылдаған нәзік тал.
Сапар шексем, көз жазбайын адаспай,
Арман атты сенімді алтын қазықтан.

Толық

Алмасуда қуанышпен бір мұңым

  • 0
  • 0

Алмасуда қуанышпен бір мұңым,
Мұңсыз менің жеңіл тартар тірлігім.
Жапырақ жаяр мынау жарық өмірге
Жүрегімде бүршіктенген жыр гүлім.

Толық

Қарап көріңіз