Өлең, жыр, ақындар

Құлағында ай сырғаң дір-дір етіп

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Құлағында ай сырғаң дір-дір етіп,
Қарар екен, кім саған үлбіретіп.
Жігіт болсам, бағымда сайратар ем,
Еркелетіп, ұшырып, бұбұл етіп...
Құс қауырсын сезімін дір-дір етіп,
Жүр едің сен, кетті екен кім жүдетіп?
Ай-сырғаңа шағылып аспандағы ай,
Ай жүзіңді тұрғандай түн жыр етіп.
Қара түнге ұқсап бір қара шашың,
Орманында ойлардың адасасың.
Жаулағандай шашың түн, сырғаң ай боп,
Сұлулықтың көрсетіп «тамашасын».
Сынай қарап, сыңаймен өкпелеген,
Келе жатыр көңілден көктеп өлең.
Айлы түндер құбылтып ай сырғаңды
Сиқырлы қыз, алыстап кетпе менен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой тамшылары

  • 0
  • 0

Жер таппай, қысыламын кең даладан,
Кешеден бүгінгіге кім, келген аман.
Қасқырдан, жортқан жыртқыш аңнан емес,
Адамнан қорқатұғын болды-ау адам..

Толық

Өмір дегенің өтпелі, осы-ау демесін

  • 0
  • 0

Өмір дегенің өтпелі, осы-ау демесін,
Арманыңның аударма асау кемесін.
Бұлт қаласын аспанның жарып өтіп,
Жұрт қарасын жүзіңе, қашан келесің?

Толық

Сен дегенде кешеді ойым қан-майдан

  • 0
  • 0

Сен дегенде кешеді ойым қан-майдан,
Не болса да, көрем бәрін маңдайдан.
«Мәңгүрттенсем», махаббатысз, сезімсіз,
Мына өмірде болар дейсің қандай мән?

Толық

Қарап көріңіз