Өлең, жыр, ақындар

Арман, арман о, қандай асқақ еді

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 523
Арман, арман о, қандай асқақ еді.
Көрінеді асқаққа тас та әдемі.
Солып қалар суыққа көңіл гүлім,
Қатарына кәрінің қоспа мені.
Көңілдегі сөнген жоқ шамы үміттің,
Шағылыппын, жолдарда сағыныппын.
Сүйе алатын кеудемде жүрек барда
Менен алыс ауылы кәріліктің.
Аман болсын, ағалар «қыз» демеген,
(Қарындасын ат мініп, іздемеген)
Қиналмастан көгілдір көңілдегі
Көктемімді мен қалай күзге берем.
Бір жұлдызым тартады аспан жаққа,
Ақша бұлттар айналып баспалдаққа.
Дабылдатқан өмірі жалын атқан,
Сол кәрілік, өзіңдей жас болмап па?
Сарғайды деп кешегі жасыл аймақ,
Заңдылыққа күрсініп, жасымай, бақ.
...Өмірімнен арман не, өтсе бір сәт,
Бұғы мүйіз найзағай жасын ойнап.
Әсемдікке жеңдіріп ерікті бар,
Көзім менің барлығын көріп тынар.
Әр жыл сайын көргендей көктем қайтып,
Жыр көктемі ақынның келіп тұрар.
Желбіретіп жастықтың ар туларын,
Алдым асыл уақыттың тартуларын.
Көздеріңе көңілден көшіріп ал,
Бұтақтанған найзағай жарқылдарын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайта оралған қазан

  • 0
  • 0

Алыс-жақын, аңдап, бағып аңысын,
Ата жауға қолдан бермей намысын.
Әке менің түзде жортып, түн қатқан,
Қара бала, қара қазан қамы үшін.

Толық

Бір ғашыққа

  • 0
  • 0

Ежелден бір жігіттің сөзі қанық,
Жазады-ау ақ қағазды өрнектеп-ақ.
Шалғайда шала-жансар өзі қалып,
Жүрегін жібереді конвертке орап.

Толық

Көктем шығып келеді жер бетіне талпынып

  • 0
  • 0

Көктем шығып келеді жер бетіне талпынып,
Бір сілкініс күткендей мынау дүние сәл тынып.
Сұрағандай сүйінші, бала бұлақ ағады,
Аңғарынан таулардың сайға қарай алқынып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар