Өлең, жыр, ақындар

Түспейді сәуле күн жақтан

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 335
Түспейді сәуле күн жақтан,
Жұлдызым менің жүр жанбай.
Көңілсізбін, зіл батпан –
Еңсемді басып тұрғандай.
Қабағы таудың мұң артып,
Шаштарын бұлттар тарайды.
Аспанның жүзі мұнартып,
Мұнартып гүлдер қарайды.
Ұқтырып көп сыр жол тілі,
Үміттің отын жағады.
Бұлақтың тентек толқыны,
Жағаға басын соғады.
Кешегі іздер өшеді,
Өлмейтін өмір таба алмай.
Жылаған бұлттар көшеді,
Күн көзін мәңгі жаба алмай.
Берілем арман-қиялға,
Жалғасып таңға сан кешім.
Қияр ма маған құяр ма,
Ұлы күн сынған сәулесін?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 0
  • 0

Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.

Толық

Қасқа жол

  • 0
  • 0

Туған ауыл әр тасын,
Жамбасына жастап ол.
Төсеп күнге арқасын,
Жататын бір қасқа жол.

Толық

Екі көз, екі дүние...

  • 0
  • 0

Жер аласа, аспан төсі тым биік,
Биіктегі жұлдыз-гүлдер әдемі.
Бірі жарық, бірі түпсіз тұңғиық,
Екі көзім – екі дүние әдемі...

Толық

Қарап көріңіз