Өлең, жыр, ақындар

Урбан

Мезі болып көліктердің үнінен,
Жата алмадым түнімен.
Ұйқымды ашу үшін, тағыда
Кофенің көмегіне жүгінем.

Ұйқы болмай тағыда,
Жақындадым терезенің алдына.
Бұл қала ұйықтамайды бір сәтке,
Түн көрпесін жамыла.

Тұнық көңіл лайланды,
Сауналарға жезөкшелер байланды.
Көптеген ғимараттар расында,
Тірілердің зиратына айналды.

Халықты капитализм қанады,
Жүрегі адамзаттың жаралы.
Жұлдыздар көрінбейді аспанда,
Түнек басты, түтін басты қаланы.

Маған аян болған іс,
Сағат 03:00,
Менде әлі толғаныс.
Кафелер тоқтатпаған жұмысын,
Жалғасуда көшедегі қозғалыс.

Дыбыстары естіледі атыстың,
Бұл қараңғы көшелері батыстың.
Бір сәтке қалғымайды бұл қала,
Не екенін ұмытасың жатыстың.

Наурыз. 2023 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр аға

  • 0
  • 0

Жырыңызға көз ашқалы қанықпын,
Бір туар ақынысыз халықтың.
Қайта келіп қазағымды тербетші,
Қуыс кеуде, ойсыздардан жалықтым.

Толық

Сен

  • 0
  • 0

Сен маған бағалысың!
Сен менің арымның ажарысың!
Сені ойлап өртеніп барады ішім!
Өмірімнің мәнісің, базарысың.

Толық

Ажал

  • 0
  • 0

Қорқамын ажалдан, өлімнен,
Бір кешірім күтемін көгімнен.
Емеспін өлімге мен дайын,
Оны ойлап ұйқы да бөлінген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар