Өлең, жыр, ақындар

Бір кезде асып тасқан жел көңілмен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 496
Бір кезде асып тасқан жел көңілмен,
Бетпе бет келген аяр енді өмірмен?
Қарағым маған аңдып қарамағын,
Жер басқан қатардағы пендемін мен.
Адамзат жүріп жатыр ағысы әлі,
Жабайы, қайта оралып тағы, шағы.
Қуаныш қасіреті жер бетінің,
Кеудемде соғысады, тоғысады.
Дүние дақпырт пенен дүрмекке кең,
Бір-бірін алдап күлу, құрмет пе екен?
Өмірдің неше түрлі сұмдығынан,
Кейде бір қара жердей кірлеп кетем.
Көз бе екен, қыран құсты құмай көрген,
Құласа, ессізге бақ құлай берген.
Қаптаған жердің бетін көлеңкелер,
Өз-өзін былай көрген, құдай көрген.
Бір жауап таба алмадым мың ойланып,
(Аққан соң, өмір-өзен лайланып)
Пәктігім періште құс сияқтанып,
Ұшып жүр көк аспанда шыр айналып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр қаламым, жазараңды жазып қал

  • 0
  • 0

Жыр қаламым, жазараңды жазып қал,
Сезім деген солқылдаған нәзік тал.
Сапар шексем, көз жазбайын адаспай,
Арман атты сенімді алтын қазықтан.

Толық

Ақсу

  • 0
  • 0

Ақсуым, ауасы бал, нұрлы таңды,
Өзіңді өтер ме едім жыр ғып мәңгі.
Ойласам, түнетемін орманы емес,
Әкеліп көз алдыма бір бұтаңды.

Толық

Таласпаңдар, шуылдап, таласпаңдар

  • 0
  • 0

Таласпаңдар, шуылдап, таласпаңдар,
«Бас-басыңа би болып» бал ашпаңдар.
Кеуделерің тарылып кетсе егерде,
Кеңітетін кең дала, көк аспан бар.

Толық

Қарап көріңіз