Өлең, жыр, ақындар

Бір кезде асып тасқан жел көңілмен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 511
Бір кезде асып тасқан жел көңілмен,
Бетпе бет келген аяр енді өмірмен?
Қарағым маған аңдып қарамағын,
Жер басқан қатардағы пендемін мен.
Адамзат жүріп жатыр ағысы әлі,
Жабайы, қайта оралып тағы, шағы.
Қуаныш қасіреті жер бетінің,
Кеудемде соғысады, тоғысады.
Дүние дақпырт пенен дүрмекке кең,
Бір-бірін алдап күлу, құрмет пе екен?
Өмірдің неше түрлі сұмдығынан,
Кейде бір қара жердей кірлеп кетем.
Көз бе екен, қыран құсты құмай көрген,
Құласа, ессізге бақ құлай берген.
Қаптаған жердің бетін көлеңкелер,
Өз-өзін былай көрген, құдай көрген.
Бір жауап таба алмадым мың ойланып,
(Аққан соң, өмір-өзен лайланып)
Пәктігім періште құс сияқтанып,
Ұшып жүр көк аспанда шыр айналып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаш кескенде

  • 0
  • 0

Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.

Толық

Сәулесін сағыныштың саялаған

  • 0
  • 0

Сәулесін сағыныштың саялаған,
Сұлулық жаралды екен қай анадан?
Құлпырып, қуана да қоймас, сірә,
Алпысқа келгенінше әйел адам.

Толық

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды

  • 0
  • 0

Білмейді менің ешкім жоқ-барымды,
Білмейді қиын-қыстау шақтарымды.
Қағазға жүрегімнен құямын мен,
Жырымды, жарығымды, оттарымды.

Толық

Қарап көріңіз