Өлең, жыр, ақындар

Кімге айтамын, сырымды кімге сенем

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1490
Кімге айтамын, сырымды кімге сенем,
Көңілім ай, үміттен күл көсеген.
Басымды ұрып сол жанның аяғына –
Құлайын ба, күйімді білмесе, мен?
Сезімімді сездірмей өзіңе мен,
(Салғанына тағдырдың төзіп өлем)
Қайда жүрсең, көз емес маңдайдағы
Сені көрем, жотамның көзіменен.
Сен дегенде, болмайды төзім менде,
Ғашық жүрек, тынығып көз ілген бе?
Өзегімде өзгеше өрт өшпей жүрсе,
Өмірден бе, жоқ әлде өзіңнен бе?
Уақыт қатал, өтуде төзім жанып,
Танытпайды өткеннен өзімді анық.
Сезім бағып, түспестен көздеріңе
Ту сыртыңнан қарайды көзім бағып.
Келесің, қашан, жастық кезімді алып?..
Күміс толқын, өзекте сыңғыр қағып,
Жүрегіме жалынын жырдың жағып.
Үміт қылып тартылған үзіп алмай,
Жанарыммен мен сені жүрмін бағып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, көктем, келдім саған барымды алып

  • 0
  • 0

О, көктем, келдім саған барымды алып,
Өзің біл, өте шықсаң сағымданып.
Үміттің жиырма бесте жансам деген,
Отыз бес, бересің бе шамын жағып?

Толық

Жандым, өштім, өртке айналдым, сезбедің

  • 0
  • 0

Жандым, өштім, өртке айналдым, сезбедің,
Арашалап ала алмадың, төзбедің.
Мен өзіңді теңер болсам семсерге,
Жарқылдадың қолдарында өзгенің.

Толық

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім

  • 0
  • 0

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім,
Жанымды тынып қалған қозға менің.
Алсаңшы тағы да бір сілкіп-қағып,
Десең бұл бұйықпасын аз ғана өмір.

Толық

Қарап көріңіз