Өлең, жыр, ақындар

Кімге айтамын, сырымды кімге сенем

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1645
Кімге айтамын, сырымды кімге сенем,
Көңілім ай, үміттен күл көсеген.
Басымды ұрып сол жанның аяғына –
Құлайын ба, күйімді білмесе, мен?
Сезімімді сездірмей өзіңе мен,
(Салғанына тағдырдың төзіп өлем)
Қайда жүрсең, көз емес маңдайдағы
Сені көрем, жотамның көзіменен.
Сен дегенде, болмайды төзім менде,
Ғашық жүрек, тынығып көз ілген бе?
Өзегімде өзгеше өрт өшпей жүрсе,
Өмірден бе, жоқ әлде өзіңнен бе?
Уақыт қатал, өтуде төзім жанып,
Танытпайды өткеннен өзімді анық.
Сезім бағып, түспестен көздеріңе
Ту сыртыңнан қарайды көзім бағып.
Келесің, қашан, жастық кезімді алып?..
Күміс толқын, өзекте сыңғыр қағып,
Жүрегіме жалынын жырдың жағып.
Үміт қылып тартылған үзіп алмай,
Жанарыммен мен сені жүрмін бағып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан апа

  • 0
  • 0

Тұтатып сағыныштың нұр шырағын,
Көрсем деп түні бойы тыншымадым.
Жан апа, мәңгі солмас гүліңмін мен,
Көңіліңнің саялаған күн шуағын.

Толық

Сәулесін сағыныштың саялаған

  • 0
  • 0

Сәулесін сағыныштың саялаған,
Сұлулық жаралды екен қай анадан?
Құлпырып, қуана да қоймас, сірә,
Алпысқа келгенінше әйел адам.

Толық

Адаммын екі аяқты, періште емен

  • 0
  • 0

Адаммын екі аяқты, періште емен,
Кезім көп келісіп те, келіспеген.
Асырып айла-күшті қадам сайын,
Жүргем жоқ ие болып жеңіске мен.

Толық

Қарап көріңіз