Қара жартас, қазыналы сандыққа тең
Қара жартас, қазыналы сандыққа тең,
Сандығына қарайды аңдып, “бөтен”.
Теңізде өткен өмірді елестетіп,
Ауық-ауық түс көріп қалғып кетем.
Елегізем... білмеймін қайда асығам,
Қайда барып ажалдан айла асырам?
Қара жердің бетінде не боп жатыр,
Бәрін көрдім ақ аспан айнасынан.
Шақырса да, бармаймын жол ертемен,
Байлап қойды басымды “өлең көген”.
Өміріңді оқимын, көңіліңді
Ай бетіне түскен бір көлеңкеден...
Мойын бұрып соңына тоқтамаған,
Ботасы боп уақыттың ноқталаған.
Дүбірлеген дірілді сезім-ойға,
Көкірегім болғандай көкпар , алаң,
Суға салып, өзімді оттан алам.
Басты бәрін “теңгеақша” қызыл көбік,
Көбік көмсе, кетеді ізің кеміп.
Ұялады... түбінде жердің беті –
Аспан атты айнадан жүзін көріп...
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі