Өлең, жыр, ақындар

Қара жартас, қазыналы сандыққа тең

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 577
Қара жартас, қазыналы сандыққа тең,
Сандығына қарайды аңдып, “бөтен”.
Теңізде өткен өмірді елестетіп,
Ауық-ауық түс көріп қалғып кетем.
Елегізем... білмеймін қайда асығам,
Қайда барып ажалдан айла асырам?
Қара жердің бетінде не боп жатыр,
Бәрін көрдім ақ аспан айнасынан.
Шақырса да, бармаймын жол ертемен,
Байлап қойды басымды “өлең көген”.
Өміріңді оқимын, көңіліңді
Ай бетіне түскен бір көлеңкеден...
Мойын бұрып соңына тоқтамаған,
Ботасы боп уақыттың ноқталаған.
Дүбірлеген дірілді сезім-ойға,
Көкірегім болғандай көкпар , алаң,
Суға салып, өзімді оттан алам.
Басты бәрін “теңгеақша” қызыл көбік,
Көбік көмсе, кетеді ізің кеміп.
Ұялады... түбінде жердің беті –
Аспан атты айнадан жүзін көріп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйген қолын ұсынбас енді бақыт

  • 0
  • 0

Күйген қолын ұсынбас енді бақыт,
Жылап қалдың, басқаны сен жылатып.
Қара көзің қараңғы, түпсіз құдық,
Сол құдыққа қанша жан өлді батып?..

Толық

Жетісу

  • 0
  • 0

Жетісу – менің тұрағым,
Жетісу – менің өз анам.
Айтылмай жүрген бір әнім,
Алдыңда жырмен сөз алам.

Толық

Бағыңа тіл, көгіңе көз болармын

  • 0
  • 0

Бағыңа тіл, көгіңе көз болармын,
Жүрегің боп соғармын, қозғалармын.
Оралған шалғайыңа, Отан ана,
Өзекке тепсе кетпес өз балаңмын.

Толық

Қарап көріңіз