Өлең, жыр, ақындар

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 387
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Кешкі аспаннан төгілген алауменен,
Болмысыңды көңілге сыза алармын.
Менің әлсіз сезімім саған деген,
Саған жетпей өшкендей ызаландым.
Жеңіл еді-ау, алдыңда егілмеген,
Бар өмірім өтсе де күтуменен.
Сондағы айтқан сырларым, сен үрлеген,
Ұшып кетсе қайтермін түтінменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Құрбым!

  • 0
  • 0

Құрбым!
Керегі жоқ маған сый, қошеметтің,
Айтпашы, атыма сөз еселеп тым.
Үрлеген уақыттар бар болғаны,

Толық

Жолаушыдай жас дәурен желіп өткен

  • 0
  • 0

Жолаушыдай жас дәурен желіп өткен,
Алдағысын үмітке сенім еткен.
Кездейсоқ келген басқа қуаныштан,
Қайғым артық кеудемді еңіреткен...

Толық

Қарап көріңіз