Өлең, жыр, ақындар

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 518
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Кешкі аспаннан төгілген алауменен,
Болмысыңды көңілге сыза алармын.
Менің әлсіз сезімім саған деген,
Саған жетпей өшкендей ызаландым.
Жеңіл еді-ау, алдыңда егілмеген,
Бар өмірім өтсе де күтуменен.
Сондағы айтқан сырларым, сен үрлеген,
Ұшып кетсе қайтермін түтінменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қала шуақ аңсайды, дала шуақ

  • 0
  • 0

Қала шуақ аңсайды, дала шуақ,
(Жер анаға кімдердің жаны ашымақ)
Саусақтарын созады жапырақ сәби,
Жарық сұрап, су сұрап, ауа сұрап.

Толық

Өлмегендер

  • 0
  • 0

Өлмегендер –
Тірі кетіп, үйіне келмегендер.
Отан үшін өмірін көктей қиып,
Сүйем жерін жауына бермегендер,

Толық

Сағынышым жетті ме?

  • 0
  • 0

Аңсарың күмбірлі күй болды мәңгі,
Әніңмен оятушы ең қалғығанды.
«Сағындым туған жердің сырлы әуезін
Сал, – депсің, – кешіктірмей домбырамды...»

Толық

Қарап көріңіз