Өлең, жыр, ақындар

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 489
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Кешкі аспаннан төгілген алауменен,
Болмысыңды көңілге сыза алармын.
Менің әлсіз сезімім саған деген,
Саған жетпей өшкендей ызаландым.
Жеңіл еді-ау, алдыңда егілмеген,
Бар өмірім өтсе де күтуменен.
Сондағы айтқан сырларым, сен үрлеген,
Ұшып кетсе қайтермін түтінменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келген кезде кезегім...

  • 0
  • 0

Өмір тұрмас басымда, сірә, мәңгі,
Бір күнімнен бір күнім сынақ алды.
Жылатпай бер, не берсең, ей, туған ел,
Сұратпай бер, берсең бір сыбағамды.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Шуылдап көңілімде жасыл орман,
Кеудемді мекен еткен асыл арман.
Қалдым ба жасанам деп сәл кешігіп,
Жүрсің бе жігіт болып тосып алдан.

Толық

Адам – ағын, толқынды заман – арна

  • 0
  • 0

Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.

Толық

Қарап көріңіз