Өлең, жыр, ақындар

Қалжырап сағыныштан, үміттен де

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 472
Қалжырап сағыныштан, үміттен де,
Көңілім құлазыса суып демде.
Сол кезде күн көзінен от аламын,
Шалқайып жатқан жасыл шығып белге.
Сусыған толқын – белдер сағымданып,
Аққандай тіршілікке дабыл қағып.
Дамылдар жалынымен қайтқан көңірл,
Шоғындай сексеуілдің жанып-жанып.
Емізбей толқын белдер санаға мұң,
Толқынша толқын белде дем аламын.
Кеудемді кең далаға төсеп тұрып,
Тыңдап бір, сыбызғы үнді самал әнін.
Ұласып сал самалдың сазына жел,
Алдымнан арман, үміт ағыла бер.
Мезгіл – дос жаралаған көңілімді,
Жап-жасыл берер емдеп жазира бел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұған дейін шыдадым, шыдап кеппін

  • 0
  • 0

Бұған дейін шыдадым, шыдап кеппін,
Жұлдызынан күн жасап құрап көктің.
Білесің бе, ей дүние! Мен өзіңнен,
Жылап келіп, келмейді жылап кеткім.

Толық

Көкті де емдім, көзіммен тасты да емдім

  • 0
  • 0

Көкті де емдім, көзіммен тасты да емдім,
Тамшысындай көз жасым, ащы көлдің.
Оқ-дәрімен уланған жер анадай,
Күйін кешем, дәрменсіз “маскүнемнің”,

Толық

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап

  • 0
  • 0

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап,
Табиғатқа болғандай көңіл құндақ.
Көрінеді көзіме шешуі жоқ.
Дүние деген құпия, болып жұмбақ.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар