Өлең, жыр, ақындар

Сарғайып жатты көк белдер

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 501
Сарғайып жатты көк белдер,
Сарғайып келді көктемдер.
Сарғайып хаттар жазады,
Ауылдан сонда кеткендер.
Сарғайып атты ақ таңдар,
Сарғайып батты көп күндер.
Босамай жонда жатқан қар,
Сарғайып сайды өптіңдер.
Сол жылдар, суық ақпандар,
Сарғайтып кімді кеттіңдер?
Сәуледей нәзік үмітін,
Арулар жүрген тербетіп.
Сарғайып тосты күні-түн,
Бір хатты жүрек шөлдетіп.
Сарғайтып келді хаттар да,
Сарғайып жауған жапырақтай.
Әр сөзі сол бір шақтарда,
Кеудеде жанды от-шырақтай.
Сеземін сонау жылдарды,
Белгісіз кеткен есімдер.
Сарғайып салған мұңды әнді,
Сұңқарын күтіп жесірлер…
Күресіп көңлі күдікпен,
Сыңарын әлі кәрі анам –
Келеді деген үмітпен
Сарғайып жолға қараған.
Сарғайып жүріп сезеді,
Ағарып шаштың кеткенін.
Сағымдай сол бір кездегі,
Сағыныш жастық көктемін…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкті де емдім, көзіммен тасты да емдім

  • 0
  • 0

Көкті де емдім, көзіммен тасты да емдім,
Тамшысындай көз жасым, ащы көлдің.
Оқ-дәрімен уланған жер анадай,
Күйін кешем, дәрменсіз “маскүнемнің”,

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Жүрегім шаншып сыздай ма,
Беріліп сұрғылт күзгі ойға?
Қызғалдақ терген қырлардан
Қызыл көйлекті қыз қайда?

Толық

Кездеспедім неге өзіңмен ертерек

  • 0
  • 0

Кездеспедім неге өзіңмен ертерек
Көкірегімді өкініштен өртеді от.
Ай астында оңашада шертіп сыр,
Отырар ем мен алдыңда еркелеп.

Толық

Қарап көріңіз