Өлең, жыр, ақындар

Өкініш

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3118
Еркін өскен ұланы едім даланың,
Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.
Кінәламан, кінәламан ешкімді,
Өз мінімді өз бойымнан табамын.
Біреулерге көрінем деп жақсыатты,
Бұлдырлау ғып алдым білем мақсатты.
Тірлігіме ырза болмай келемін,
Содан болар, жүйкем шаршап, бас қатты.
Тосылмайтын жерлерде сан тосылдым,
Қосылмайтын адамдарға қосылдым.
Ауырлатып келем әлі күнәмді,
Кемшілігін бетіне айтпай досымның.
Темір құрсау салып қойып сезімге,
Жылағанды жұбатпадым кезінде.
Саналының құлағына жетпей жүр,
Айтылатын жерде айтылмай сөзім де.
Босқа өткізген күндер үшін асыл кіл,
Бұл кездері ұшым менің қашып жүр.
Көңілдегі күдігімді көбейтіп,
Жыл артынан бара жатыр асып жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оралға оралғанда

  • 0
  • 0

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.

Толық

Алғыстан...

  • 0
  • 0

Отыз беспен қош айтысқан кезде бұл,
Көңілімді мазалайды өзге жыр.
Мені біраз жерге апарып тастадың,
Еліктіріп, желіктіріп, жезде-өмір!..

Толық

Суретші Сәкен Ғұмаровтың мұражайында

  • 0
  • 0

Қабырғада қанша сурет ілінген!
Дал боламын түсіне алмай бірін мен.
Шарасыздық шырмап алған санамды,
Сезіледі демімдегі дірілден.

Толық

Қарап көріңіз