Өлең, жыр, ақындар

Өкініш

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2826
Еркін өскен ұланы едім даланың,
Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.
Кінәламан, кінәламан ешкімді,
Өз мінімді өз бойымнан табамын.
Біреулерге көрінем деп жақсыатты,
Бұлдырлау ғып алдым білем мақсатты.
Тірлігіме ырза болмай келемін,
Содан болар, жүйкем шаршап, бас қатты.
Тосылмайтын жерлерде сан тосылдым,
Қосылмайтын адамдарға қосылдым.
Ауырлатып келем әлі күнәмді,
Кемшілігін бетіне айтпай досымның.
Темір құрсау салып қойып сезімге,
Жылағанды жұбатпадым кезінде.
Саналының құлағына жетпей жүр,
Айтылатын жерде айтылмай сөзім де.
Босқа өткізген күндер үшін асыл кіл,
Бұл кездері ұшым менің қашып жүр.
Көңілдегі күдігімді көбейтіп,
Жыл артынан бара жатыр асып жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасампаз

  • 0
  • 0

Бір-бірінен ұзай қалса үш қадам,
Сағыныш кеп жүректерін қыстаған.
Жалғыз қалып жабығудың жөні жоқ,
Ынтымақпен күшті Адам.

Толық

Армандар...

  • 0
  • 0

Алыста қалған армандар,
Мазамды енді алмаңдар.
Тіршілік - орман ішінде
Адасып, шаршап қалған бар...

Толық

Күнде кеңес

  • 0
  • 0

Қоңыр тірлік бойыма шақтағаным,
(Алда шығар күтулі бақ-таланым).
Тез ашылған «дос» құшақ сескентеді,
Жасырмаймын мен одан сақтанамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар