Өлең, жыр, ақындар

Терең мен тайыз

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2489
Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.
Белгілі боп тұрсадағы өзі әлі,
Ойы төмен биікке қол созады.
Қойторымен жарыспайды сәйгүлік,
Жалғыз шауып, тұғыр сосын «озады».
Желкеніне жел үрлесе ескі леп,
Таңданбаймыз тәйтік қалай өсті деп.
«Бедел» жинап жүргендерден сақтасын,
Асын ішкен дастарханын кескілеп.
Ойландырмай ұят, намыс, ар жайлы,
Жалған тірлік құр кеудені алдайды.
Терең жандар қалаулысы халқының,
Ал тайыздар ел есінде қалмайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос шумақ

  • 0
  • 0

Мерзімін уәделі істің кешіктіріп,
Мезгілсіз мазалама, есікті ұрып.
Айналса болмас па еді азаматтан,
Айтарын бір-ақ айтар, кесіп тұрып.

Толық

Тағдырлас досыма

  • 0
  • 0

Қызықты ойындардан қалыс қалып,
Бағынан балалықтың алыстадың.
Білдіртпей есейтетін өзіңе де,
Көп пе, аз ба біршама жол жүріліпті,

Толық

Оралға оралғанда

  • 0
  • 0

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар