Өлең, жыр, ақындар

Терең мен тайыз

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2318
Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.
Белгілі боп тұрсадағы өзі әлі,
Ойы төмен биікке қол созады.
Қойторымен жарыспайды сәйгүлік,
Жалғыз шауып, тұғыр сосын «озады».
Желкеніне жел үрлесе ескі леп,
Таңданбаймыз тәйтік қалай өсті деп.
«Бедел» жинап жүргендерден сақтасын,
Асын ішкен дастарханын кескілеп.
Ойландырмай ұят, намыс, ар жайлы,
Жалған тірлік құр кеудені алдайды.
Терең жандар қалаулысы халқының,
Ал тайыздар ел есінде қалмайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Қос домбыра

  • 0
  • 0

Адамзат ғұмыр кешпес босқа, сірә,
Бір ұрпақ, бір ұрпаққа қосқан мұра.
Қалдырған Құрекеңдер аманат қой,
Төріңде иықтасқан қос домбыра.

Толық

Мешейім

  • 0
  • 0

Кеп қалған сезім селін жасқамадым,
Тағы да ауыл жыры бастағаным.
Мен туған Мешей деген бір ауыл бар,
Сыртында Каменканың - Таскаланың.

Толық

Қарап көріңіз