Өлең, жыр, ақындар

Терең мен тайыз

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2339
Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.
Белгілі боп тұрсадағы өзі әлі,
Ойы төмен биікке қол созады.
Қойторымен жарыспайды сәйгүлік,
Жалғыз шауып, тұғыр сосын «озады».
Желкеніне жел үрлесе ескі леп,
Таңданбаймыз тәйтік қалай өсті деп.
«Бедел» жинап жүргендерден сақтасын,
Асын ішкен дастарханын кескілеп.
Ойландырмай ұят, намыс, ар жайлы,
Жалған тірлік құр кеудені алдайды.
Терең жандар қалаулысы халқының,
Ал тайыздар ел есінде қалмайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дарабоз

  • 0
  • 0

Өмір бойы өлең болып алаңы,
Өмір бойы қолдан түспей қаламы,
Ортамызда ақын отыр ақиық,
Мойындатып қала менен даланы.

Толық

Түйін

  • 0
  • 0

Алдыңнан арайланса арман асыл,
Соған бір жету үшін қарманасың.
Талайдың осы жолда таңы атып,
Талайлар соғып жүр ғой жарға басын.

Толық

Албырт шақ

  • 0
  • 0

Жас кезіңде биік болар арманың,
Бақыт әнін шырқап тұрар жан-жағың.
Өткен күндер өзгеше бір қызықты,
Ғажайып боп елестейді алдағың.

Толық

Қарап көріңіз