Өлең, жыр, ақындар

Уақытты оздырып...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2330
Өз күшіме сенер-сенбес боп жүріп,
Алыппын ғой уақытты оздырып.
Жырларым да ұсақталып барады,
Отбасы мен ошақ қасын сөз қылып.
Асқақ, асқақ арман қайда кешегі,
Ойлар қайда бір-бірінен көшелі?
Тұлпар көңілім, тұғыр болып қалдың ба,
Қу тірліктің келтірем деп есебін.
Бір сұрақтан, бір сұрағын тосты күн,
Бәрі есімде, ұмытқам жоқ ешбірін.
Дірілдеймін Уақыттың алдында,
Мұндай жайды өз басынан кешті кім?.
Батыр үшін құн сұрайтын ұландай,
Жалаң қылыш жазалаушым тұр алда.
Осы ой мені жегідей жеп жүр қазір,
Ертелі-кеш уысынан шығармай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адресі бар өлең

  • 0
  • 0

Құрметтісі болмадым деп баршаның,
Қарап жүріп, өз-өзіңнен шаршадың.
Ел көзіне еленбей-ақ қойдым деп,
Қабағыңа ұялаттың қанша мұң.

Толық

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 0
  • 0

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Айтқан сөзге адамша түсінбедің,
Көрініп тұр ап-айқын ісіңде мін.
Достығымнан қасарған қастық іздеп,
Бұл қалайша жатып aп «ісінгенің?!»

Толық

Қарап көріңіз