Өлең, жыр, ақындар

Уақытты оздырып...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2222
Өз күшіме сенер-сенбес боп жүріп,
Алыппын ғой уақытты оздырып.
Жырларым да ұсақталып барады,
Отбасы мен ошақ қасын сөз қылып.
Асқақ, асқақ арман қайда кешегі,
Ойлар қайда бір-бірінен көшелі?
Тұлпар көңілім, тұғыр болып қалдың ба,
Қу тірліктің келтірем деп есебін.
Бір сұрақтан, бір сұрағын тосты күн,
Бәрі есімде, ұмытқам жоқ ешбірін.
Дірілдеймін Уақыттың алдында,
Мұндай жайды өз басынан кешті кім?.
Батыр үшін құн сұрайтын ұландай,
Жалаң қылыш жазалаушым тұр алда.
Осы ой мені жегідей жеп жүр қазір,
Ертелі-кеш уысынан шығармай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейтаныс ару

  • 0
  • 0

Қосылма, қосыл мейлің, еріктісің,
Түседі бірден көзге көрік, мүсін.
Ажары сол арудың тұрады ылғи,
Алматы апортының беріп түсін.

Толық

Түсіме еніп...

  • 0
  • 0

Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»

Толық

Бос орындар

  • 0
  • 0

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,
Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.
Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,
Көмір қара шашыма күміс қонып.

Толық

Қарап көріңіз