Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз жалбыз...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 637
Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.
Табиғаттың заңы ғой өктем-өктем
Жар басында бір-ақ түп көктеп өскен,
Елеусіздеу гүл жарған жалбыз ба еді,
Бұл да мендей, я, пірім-ау, жалғыз ба еді?
Жапырағың да ем, гүлің де ем, жалғыз жалбыз,
Бір-біреуден екеуміз екі талмыз...
Ем болайық ендеше жалғыздыққа,
Келістік пе, осыған, жалғыз жалбыз!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәуекел

  • 0
  • 0

Кісілік сабақтан басталған қадамым,
көлгірлік, зеңгірлік дегеннен адамын,
құлагер, ақтаңгер, күреңдер жиналған алаңға
жорғама терлік сап барармын...

Толық

Сөзімнен нәр ала алсаң...

  • 0
  • 0

Сөзімнен нәр ала алсаң тамшыдайын,
Жолыңда бұлағың боп аршылайын,
Шөлдесең, тұма болып тұна қалып,
Керексем, шөлің басып сарқылайын.

Толық

Ауылға барғанда

  • 0
  • 0

Барып қайттық ауылға апа екеуміз:
Құм-шоқалды аралап, жусан теріп.
Гүл шатырын көтерген сүттіген мен
Жұпар иісі аңқыған бүргем көріп.

Толық

Қарап көріңіз