Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз жалбыз...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 670
Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.
Табиғаттың заңы ғой өктем-өктем
Жар басында бір-ақ түп көктеп өскен,
Елеусіздеу гүл жарған жалбыз ба еді,
Бұл да мендей, я, пірім-ау, жалғыз ба еді?
Жапырағың да ем, гүлің де ем, жалғыз жалбыз,
Бір-біреуден екеуміз екі талмыз...
Ем болайық ендеше жалғыздыққа,
Келістік пе, осыған, жалғыз жалбыз!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мейірім

  • 0
  • 0

Жүрек деген тас бар еді,
Тастай берік асқар еді.
Беріктігі ерен еді,
Шыңыраудан шыңғырса жын,

Толық

Қазақтан арыз

  • 0
  • 0

Топырағыңнан күреп алып әлдекім,
делдал болып айырбастап «өтелге»,
арсыздықпен тасып жатса шет елге...
өз жерімде өндірілген қорғасын

Толық

Інжуіме

  • 0
  • 0

Атам қайда дейсің сен
Інжу асыл лағылым.
Мен отырмын мүдіріп,
Тауым тасқа шағылып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар