Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз жалбыз...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 706
Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.
Табиғаттың заңы ғой өктем-өктем
Жар басында бір-ақ түп көктеп өскен,
Елеусіздеу гүл жарған жалбыз ба еді,
Бұл да мендей, я, пірім-ау, жалғыз ба еді?
Жапырағың да ем, гүлің де ем, жалғыз жалбыз,
Бір-біреуден екеуміз екі талмыз...
Ем болайық ендеше жалғыздыққа,
Келістік пе, осыған, жалғыз жалбыз!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аға рухымен сырласу

  • 0
  • 0

Сенің жарың отырса,
Ойша өзіңмен сырласып,
Ойша өзіңмен мұңдасып,
Керегі жоқ тіл қатып,

Толық

Ағажан – жалғыз бауыр

  • 0
  • 0

Бір жазмыштың жазуы болар, сірә,
Бұйырғаны алшақтау мекен-тұрақ.
Бірге тумақ болғанмен, бірге өлмек жоқ,
Жүретінім ол ырас, жалғызсырап.

Толық

Толқында тумағанмен, жағада ержеткендер

  • 0
  • 0

Толқында тумағанмен, жағада ержеткендер,
Сыңсыған аққу әні әлдилеп тербеткендер.
Інілер, аманбысың, армысың, ел деп келем,
Адамдық атын адал мақсатқа белгі еткендер.

Толық

Қарап көріңіз