Өлең, жыр, ақындар

Үнсіздік

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 805
Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,
Жоғалтып алдың ғой сен мені.
Кірпіктен тамшы боп ыршыдық,
Шарқ ұрды ғаламат тіршілік.
Мен тұрдым алдыңда қымсынып,
Өксіктен өзегім тұншығып.
Жүректі бір тырнап,
Мың сыздық,
Өзгеге көрсеттік мұңсыз ғып.
Тілдеспей қоштаса салайық,
Ғарыштың тілі ғой – үнсіздік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрдас

  • 0
  • 0

Нұрын төгіп тұр ма саған,
Парасатты қуат-күн?
Қалың қалай, құрдас адам?
Жақсымысың шуақтым?

Толық

Терезе

  • 0
  • 0

Естелігім мамықтай ма,
түсі аппақ?!
Албырт шаққа барғым келді
Алқызыл гүл құшақтап.

Толық

Адасу

  • 0
  • 0

Адасып қалдың ба тылсымның ішінде,
Тылсымның ішінде,
күрсініп жүрсің бе?
Мұң дейтін мехнат мекенді тастап,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер