Өлең, жыр, ақындар

Үнсіздік

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 547
Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,
Жоғалтып алдың ғой сен мені.
Кірпіктен тамшы боп ыршыдық,
Шарқ ұрды ғаламат тіршілік.
Мен тұрдым алдыңда қымсынып,
Өксіктен өзегім тұншығып.
Жүректі бір тырнап,
Мың сыздық,
Өзгеге көрсеттік мұңсыз ғып.
Тілдеспей қоштаса салайық,
Ғарыштың тілі ғой – үнсіздік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әжім

  • 0
  • 0

Көңіліңе қонақтаған,
Ол қандай кірбің еді?
Көзіңде неге сенің,
Үнемі мұң жүреді?

Толық

Кірпігімнен тамды да

  • 0
  • 0

Кірпігімнен тамды да,
Құс жастыққа сіңді мұң.
Пәк сезімнің алдында
Кінәлайды кімді кім?

Толық

Сен қайдасың?

  • 0
  • 0

Аңғармаудың
Не деген шебері едің.
Қар боп жауғам,
Тамшы боп себеледім.

Толық

Қарап көріңіз