Өлең, жыр, ақындар

Үнсіздік

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 439
Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,
Жоғалтып алдың ғой сен мені.
Кірпіктен тамшы боп ыршыдық,
Шарқ ұрды ғаламат тіршілік.
Мен тұрдым алдыңда қымсынып,
Өксіктен өзегім тұншығып.
Жүректі бір тырнап,
Мың сыздық,
Өзгеге көрсеттік мұңсыз ғып.
Тілдеспей қоштаса салайық,
Ғарыштың тілі ғой – үнсіздік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздеу

  • 0
  • 0

Көптің арасынан көзіммен,
Жоқтың арасынан көңілмен,
Іздедім!
Таба сап жоғалтар біздегі,

Толық

Қауырсын-қар

  • 0
  • 0

Аңсаулардың, шаршаулардың саны аздай,
Аспан тағы мұңайды.
Қардың бәрі хат жазылған қағаздай,
Алдыма кеп құлайды.

Толық

Терезе

  • 0
  • 0

Естелігім мамықтай ма,
түсі аппақ?!
Албырт шаққа барғым келді
Алқызыл гүл құшақтап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар