Өлең, жыр, ақындар

Құзғындар құлатқанда

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 387
Құзғындар құлатқанда
қиядан құзға итеріп,
Қарқылдап, қауқылдасып
«жатсын деп алтын басың,
үстіңнен топан тасып...»
сырғытып лайсаң-ыласын...
Жын ба едім, тірі қалдым,
шуақтың бір ғажайып,
қарманып тінін алдым,
тірі қалдым...
Сен келіп бердің арай,
Күн шырай келбетіңнен
қалбаңдап тірі әруақ,
тік бастым жер бетін мен...
Сен мені, жаным, кім дер ең?
...Мен кешкен тағдыр міне, осы –
«көр қызы» көрге сіңбеген?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ тағдырлас өсімдік

  • 0
  • 0

Сәби болып биік шың мама бұлтты иітті.
Тауыса алмаған ақ сүтті балмұздақ қып жиыпты.
Биіктіктің белгісі жомарт келер қашан да,
Күн шуағын шыңға әкеп ағыл-тегіл шашар да.

Толық

Тәуекел

  • 0
  • 0

Кісілік сабақтан басталған қадамым,
көлгірлік, зеңгірлік дегеннен адамын,
құлагер, ақтаңгер, күреңдер жиналған алаңға
жорғама терлік сап барармын...

Толық

Жанымның қанды жарасын

  • 0
  • 0

Жанымның қанды жарасын
Жырыңмен таңып емдерсің,
Жүректен шыққан шымырлап,
Лебізің жанға дем берсін.

Толық

Қарап көріңіз