Өлең, жыр, ақындар

Мүмкін өзім...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 364
Жәудіресем, жәудіреген шығармын,
Қайғы оранып қамыққан сәтте,
Қара орманым өртеніп, тарыққан сәтте,
Жалғызсырап жабығып,
Жесір, тұл қалған сәтте.
Мөлтілдесем, мөлтілдеген шығармын,
Сезім-мұң құрсап ықтырған сәтте,
Тіршілік нәрін бойыма сіңіре алмай,
жас болып лықсып,
Жанарда шық тұнған сәтте.
Жау тілесем, жау тілеген шығармын
Сырымды ақтара алмай,
Ап-ащы зарға тұншыққан сәтте,
Өзгенің бәрін жарылқап,
шуағын менен аяған
Күн шыққан сәтте.
Төгіле жаздап, төгіле алмай
Мөлтілдеген шығармын,
Жетім көңіл шарасыз,
...Жәудіреген шығармын.
Айқасып, арынымды басуға
Мүмкін өзім...
Жау тілеген шығармын...
Өтті бәрі, кетті бәрі...
Көлеңке түгіл, ізі жоқ,
Ызғары түгіл, сызы жоқ,
Ширамасыма қоймады,
Ащылау өмір тұзы көп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбанбай-ақ қояр ем

  • 0
  • 0

Жылағаннан келер болсаң
Жұбанбай-ақ қояр ем!
Өзің қайтып келер жолға
Телмірумен солар ем!

Толық

Амазондықтар шеруі – аманат

  • 0
  • 0

Орман жатыр оталып, алаңқайлар кеңейіп,
Табиғатты санайтын «жоқтаушысыз өгей ұл»,
Мұң-мұқтажы бітпейтін тойымсыз көз,
ұры - аты,

Толық

Дедің бе екен?

  • 0
  • 0

Алма-кезек дүние
салтын ұқсын дедің бе?
Алды-артыңды бағамда,
жарты міскін, дедің бе?

Толық

Қарап көріңіз