Өлең, жыр, ақындар

Мүмкін өзім...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 450
Жәудіресем, жәудіреген шығармын,
Қайғы оранып қамыққан сәтте,
Қара орманым өртеніп, тарыққан сәтте,
Жалғызсырап жабығып,
Жесір, тұл қалған сәтте.
Мөлтілдесем, мөлтілдеген шығармын,
Сезім-мұң құрсап ықтырған сәтте,
Тіршілік нәрін бойыма сіңіре алмай,
жас болып лықсып,
Жанарда шық тұнған сәтте.
Жау тілесем, жау тілеген шығармын
Сырымды ақтара алмай,
Ап-ащы зарға тұншыққан сәтте,
Өзгенің бәрін жарылқап,
шуағын менен аяған
Күн шыққан сәтте.
Төгіле жаздап, төгіле алмай
Мөлтілдеген шығармын,
Жетім көңіл шарасыз,
...Жәудіреген шығармын.
Айқасып, арынымды басуға
Мүмкін өзім...
Жау тілеген шығармын...
Өтті бәрі, кетті бәрі...
Көлеңке түгіл, ізі жоқ,
Ызғары түгіл, сызы жоқ,
Ширамасыма қоймады,
Ащылау өмір тұзы көп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөзімнен нәр ала алсаң...

  • 0
  • 0

Сөзімнен нәр ала алсаң тамшыдайын,
Жолыңда бұлағың боп аршылайын,
Шөлдесең, тұма болып тұна қалып,
Керексем, шөлің басып сарқылайын.

Толық

Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?

  • 0
  • 0

Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?
Лас тұман құшағы тұмшалайды жарықты,
Атмосфера тұнып тұр, бу мен түтін аралас,
Жер мен көкті жаулаған тұман бүгін тарамас!

Толық

Жақындарыңа жанашыр ерек

  • 0
  • 0

Жақындарыңа жанашыр ерек,
Жақын жүр дәйім, бөлінбе, қалқам.
Бөлінгендерді бөрі жейтұған,
Өмір заңымен санаса жүр, қалқам.

Толық

Қарап көріңіз