Өлең, жыр, ақындар

Мүмкін өзім...

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 500
Жәудіресем, жәудіреген шығармын,
Қайғы оранып қамыққан сәтте,
Қара орманым өртеніп, тарыққан сәтте,
Жалғызсырап жабығып,
Жесір, тұл қалған сәтте.
Мөлтілдесем, мөлтілдеген шығармын,
Сезім-мұң құрсап ықтырған сәтте,
Тіршілік нәрін бойыма сіңіре алмай,
жас болып лықсып,
Жанарда шық тұнған сәтте.
Жау тілесем, жау тілеген шығармын
Сырымды ақтара алмай,
Ап-ащы зарға тұншыққан сәтте,
Өзгенің бәрін жарылқап,
шуағын менен аяған
Күн шыққан сәтте.
Төгіле жаздап, төгіле алмай
Мөлтілдеген шығармын,
Жетім көңіл шарасыз,
...Жәудіреген шығармын.
Айқасып, арынымды басуға
Мүмкін өзім...
Жау тілеген шығармын...
Өтті бәрі, кетті бәрі...
Көлеңке түгіл, ізі жоқ,
Ызғары түгіл, сызы жоқ,
Ширамасыма қоймады,
Ащылау өмір тұзы көп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау ақ сәлдесін орап алған

  • 0
  • 0

Алатау ақ сәлдесін орап алған,
Ақ шапан иығына қона қалған,
Сардарға мойын бұрған өңкей сарбаз
Шыңдар да ақ иықты бола қалған.

Толық

Қазақы біздің тірлік

  • 0
  • 0

Шыбын тірлік секілді ызың тірлік,
Базардағы қазақы біздің тірлік,
Өзге түгіл, өзің де жиіркенетін...
Құрып кеткір «тірліктің» аузын ұрдық!

Толық

Інілеріме

  • 0
  • 0

Өмір жайлы тым кешірек ұғыппын,
Талқысына түсіп талай шынықтым.
Білсеңіздер, сіздер білген шығарсыз
Өз қатемді өзім білмей жүріппін!

Толық

Қарап көріңіз