Аспан жерге моншағын
- 0
- 0
Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!
Мың гүлді құшақтап тұрмын
Жанымда жарқырап өлеңМен оны халқыма берем.
Жұпары – аңқыған ерен,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!
Әрбірі – жырым ғой, шоқ, шын,
Иісі есті алып кетсін!
Өзіңе хош болып жетсін,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!
Раушан, қызғалдақ, лала,
Кеудем – сағыныш тола!
Саған – жанда көп, нала,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!
Жанымнан ұшып, жарық көп,
Көліме аққу серік кеп.
Жүрегім көктемге еліктеп,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!!!
Сұлулық аңқыған қырдан
Нұрына шарпыған бұл таң!
Үзіп ал, сарғалдақ жырдан,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ұрпағың тұр, алдыңда
- 0
- 0
Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!
Немерелерім
- 0
- 0
Сәби күлкісі – сыңғыры қандай,
Сиқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Немерелерім, балапандарым!
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі