Өлең, жыр, ақындар

Мың гүлді құшақтап тұрмын

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 711
Жанымда жарқырап өлең
Мен оны халқыма берем.
Жұпары – аңқыған ерен,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Әрбірі – жырым ғой, шоқ, шын,
Иісі есті алып кетсін!
Өзіңе хош болып жетсін,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Раушан, қызғалдақ, лала,
Кеудем – сағыныш тола!
Саған – жанда көп, нала,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Жанымнан ұшып, жарық көп,
Көліме аққу серік кеп.
Жүрегім көктемге еліктеп,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!!!

Сұлулық аңқыған қырдан
Нұрына шарпыған бұл таң!
Үзіп ал, сарғалдақ жырдан,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаратқанды пәктеп тұр

  • 0
  • 0

Жәннәт күлкі – мендегі, гүл жихазын құрғамын,
Шашбауында көктемнің – сыңғырлаған сырға-күн!
Алау түске шомылған – ымырттағы жырларым,
Жаратқанды пәктеп тұр!

Толық

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Күн боп

  • 0
  • 0

Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар