Өлең, жыр, ақындар

Күн болдым бүгін

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 389
Теңіз астын тұншығып, мың шарлағам,
Тар болып, жер-шар маған.
Әлемнен бір сый алдым, ханша алмаған,
Күн болдм бүгін!

Кеудем толы жақұтты кімге берем,
Жарығынан өртеніп, түнде денем.
Ұмытып қап, күлкіні, күлмеген ем,
Күн болдым бүгін!

Ғаріп жүрек көп жылдар жастар төкті,
Садағымен сан орып, қастар кетті.
Жазғандарым жер асып, аспан кетті,
Күн болдым, бүгін!

Түн жегенде, бұл міскін – мұңлық Айды,
Далама кеудемдегі гүлді жайды.
Мені жоқ қып, орныма жырды қойды,
Күн болдым бүгін!

Менің де қуанатын күнім болды-ау,
Өртейтін, бұл құпия сырым жанды-ау.
Бұл – жоғарыдан келген таңдау,
Күн болдым, бүгін!

Менің де жұбанатын сәтім бар ма,
Бақыт құсы маған да жақындар ма?
Көзді ағызар жарық боп, ақындарға
Күн болдым, бүгін!

Мың рет басты тасқа жарып алдым,
Байлығы зор – мұңы мен зары бардың.
Қызғаншақтың оқтарын қағып алдым,
Күн болдым бүгін!
Залымдықтан көз ашпай, сорлы кетті,
Жүрегім – пәктікті іздеп, арлы бопты!
Нұрымменен өртейін, арғы бетті,
Күн болдым, бүгін!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауһар

  • 0
  • 0

Көкжиектен сары уыз таң құлайды,
Отырамын жырыммен жеке қалып.
Жан самалым тербесе, балбырайды,
Ей, ақ қайың – жапырағың бөпе болып.

Толық

Көрдегі хал

  • 0
  • 0

Бір адам түсінде өліп қалған екен,
Өмірінде – намазхан болған екен!
Айбатымен – ол жерге қойылған соң -
Мүңкір, Нәңкір кіріп барған екен.

Толық

Тағы оянды бір көктем

  • 0
  • 0

Алау таң мен өзеннің – күтіп алдым, күлкісін,
Жүз құбылған, салайын, - тоты жырдың түр-түсін!
Жадыратып, жандарды – самалым кеп, жұлқысын,
Тағы оянды, бір көктем!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар