Өлең, жыр, ақындар

Толқындар

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 534
Өмір дегенің – ұлы айдын,
Жетелеп толқын
Толқынды әр,
Сіміріп нұрын
Күн, Айдың,
Айдынға құяр толқындар.
Енерсің сен де өмірге,
Екпінімен сол ағыстың.
Бір желік түсіп көңілге,
Ішіне түсіп жарыстың.
Қалмайды ешкім бейтарап,
Ағынға түсер бар адам.
Сын сағат барын байқап ап,
Үмітпен алға қараған...
Озу бар,
Кейде қалу бар,
Секілді – бәйге алаңы.
Жұмсалып оқсыз қарулар,
Жаныңды қылар жаралы.
Ащы да болса
Бұл – шындық,
Ежелден бізге таныс тым.
Әкетті кейде күншілдік,
Арнасын бұрып ағыстың.
Зұлымдық салып шеңгелін,
Айналса тұнық лайға.
Қайғысы батып өңгенің
Қансырап жаның жылай ма?!
Толқынды көріп таза аққан,
Арылып сосын лайдан.
Арайын шашып ғажап таң,
Жүрегің шаттық құрай ма ән?!
Ұлы айдын – күрес сұрапыл,
Жетпейді оған толқын бар.
Тартылмай жету мұратың,
Алдыңда озбыр жал құмдар...
Үмітпен жүзін бұратын,
Өзіңе дәйім халқың бар.
Айдынға құлаш ұратын
Толқындар,
Алға тартыңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасымда жоқсың

  • 0
  • 0

Түн жанарынан
Шашырағандай кіл оттар,
Жауады көктен
Ұшқындап,

Толық

Жолың ашық

  • 0
  • 0

Жолың ашық,
Мен саған кетпе демеймін.
Келме қайтып,
Мен саған өкпелемеймін.

Толық

Менің Қабдоловым

  • 0
  • 0

Қызыл тілдің мәйегін тамызатын,
Жадымызда өшпестей жазылатын,
Сіз оқыған дәрістер
Сол жылдары

Толық

Қарап көріңіз