Өлең, жыр, ақындар

Мойындау

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 759
Балы мен уын үлестіргенде,
Уынан молдау асатқан.
Дүлей-тағдырмен
Күрестім күнде,
Қашам деп ажал-қасаптан.
Қысқарар ма екен,
Жалғанның жолы?
Білмеймін...
Алда не болар?...
Адамның басы – Алланың добы,
Домаланар да, жоғалар.
Домалап,
Мен де ілінермін бе,
Жүзіне жазмыш-орақтың?
Өткінші өмір, білінер кімге,
Көркімді күзге тонаттым...
Осылай ма едің,
Жалған-ай?!
Жалған!
Оралмас күнді жоқтаймын...
Ақындығым да
Адыра қалған,
Қарақан басым боп қайғым...
Жә, жетер!
Көңілім,
Күнә жамама!
Жазмыштан қалай озармын?
Басқаға дардай,
Құдайға ғана –
Түйіршігімін тозаңның.
ИӘ, СОЛАЙ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аппақ гүлдер

  • 0
  • 0

Далада қыс.
Аязды қатқақ күн де...
Ай нұрына шомылып
Аппақ түнде,

Толық

Жапырақ – жырым

  • 0
  • 0

Құны қалмай қара бақыр,
Сұлулықтың сағы сынды.
Саудагер – күн санап жатыр
Жырымды емес, табысымды.

Толық

Сен болмасаң

  • 0
  • 0

Қиын-ақ қой
Күн кешу – сенім болмай,
Сәл нәрседен жүдейтін көңіл қандай!
Ақылдым-ау,

Толық

Қарап көріңіз