Өлең, жыр, ақындар

Мойындау

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 735
Балы мен уын үлестіргенде,
Уынан молдау асатқан.
Дүлей-тағдырмен
Күрестім күнде,
Қашам деп ажал-қасаптан.
Қысқарар ма екен,
Жалғанның жолы?
Білмеймін...
Алда не болар?...
Адамның басы – Алланың добы,
Домаланар да, жоғалар.
Домалап,
Мен де ілінермін бе,
Жүзіне жазмыш-орақтың?
Өткінші өмір, білінер кімге,
Көркімді күзге тонаттым...
Осылай ма едің,
Жалған-ай?!
Жалған!
Оралмас күнді жоқтаймын...
Ақындығым да
Адыра қалған,
Қарақан басым боп қайғым...
Жә, жетер!
Көңілім,
Күнә жамама!
Жазмыштан қалай озармын?
Басқаға дардай,
Құдайға ғана –
Түйіршігімін тозаңның.
ИӘ, СОЛАЙ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаралы қоңыраулар

  • 0
  • 0

Бұл арада қайғы-зар, аңырау бар,
Көкірегіңді күйдіре жалын аунар.
Түтіні өшкен
Әр үйдің мұржасында

Толық

Сезім гүлі

  • 0
  • 0

Көк аспан тұруы үшін
Жер қандай керек болса,
Бұлттардың ығуы үшін
Жел қандай керек болса,

Толық

Жарық дүние

  • 0
  • 0

Жарық дүние,
Сырыңа қанып келем,
Бірге жасап
Өзіңмен,

Толық

Қарап көріңіз