Өлең, жыр, ақындар

Мойындау

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 654
Балы мен уын үлестіргенде,
Уынан молдау асатқан.
Дүлей-тағдырмен
Күрестім күнде,
Қашам деп ажал-қасаптан.
Қысқарар ма екен,
Жалғанның жолы?
Білмеймін...
Алда не болар?...
Адамның басы – Алланың добы,
Домаланар да, жоғалар.
Домалап,
Мен де ілінермін бе,
Жүзіне жазмыш-орақтың?
Өткінші өмір, білінер кімге,
Көркімді күзге тонаттым...
Осылай ма едің,
Жалған-ай?!
Жалған!
Оралмас күнді жоқтаймын...
Ақындығым да
Адыра қалған,
Қарақан басым боп қайғым...
Жә, жетер!
Көңілім,
Күнә жамама!
Жазмыштан қалай озармын?
Басқаға дардай,
Құдайға ғана –
Түйіршігімін тозаңның.
ИӘ, СОЛАЙ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл – қыздар

  • 0
  • 0

Жалындаған жас қыздар,
Жастығына мас қыздар.
Сендер жүрген жерлерден
Мұң ығысып, қашты ызғар.

Толық

Нәзік ән

  • 0
  • 0

Қан тамырдай тұла бойға таралған,
Ән-күйден ел сусындаған, нәр алған.
Үмітіңді жалғайтын ақ таңдарға,
Өнер күшін бағаламас жан бар ма,

Толық

Біз әлі кездесеміз

  • 0
  • 0

Өрілер ме сезімсіз жырым менің,
Жырым менің –
Бейкүнә сырым менің!
Жүрегімнің жылуын үйіп-төгіп,

Толық

Қарап көріңіз