Өлең, жыр, ақындар

Мойындау

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 771
Балы мен уын үлестіргенде,
Уынан молдау асатқан.
Дүлей-тағдырмен
Күрестім күнде,
Қашам деп ажал-қасаптан.
Қысқарар ма екен,
Жалғанның жолы?
Білмеймін...
Алда не болар?...
Адамның басы – Алланың добы,
Домаланар да, жоғалар.
Домалап,
Мен де ілінермін бе,
Жүзіне жазмыш-орақтың?
Өткінші өмір, білінер кімге,
Көркімді күзге тонаттым...
Осылай ма едің,
Жалған-ай?!
Жалған!
Оралмас күнді жоқтаймын...
Ақындығым да
Адыра қалған,
Қарақан басым боп қайғым...
Жә, жетер!
Көңілім,
Күнә жамама!
Жазмыштан қалай озармын?
Басқаға дардай,
Құдайға ғана –
Түйіршігімін тозаңның.
ИӘ, СОЛАЙ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған өмір

  • 0
  • 0

Өмір,
Өлім,
Арасы бір-ақ қадам...
Ойламайды-ау осыны бірақ та адам...

Толық

Алтыбақан басында

  • 0
  • 0

Түсірді де
Балдай тәтті күнді еске,
Сезім қылын дірілдетті-ау
«Гүлдесте.»

Толық

Жан досым

  • 0
  • 0

Біз екеуіміз
Тізіліп өскен шынармыз,
Шуаққа сонша құмармыз.
Тамырымызды кең жайып,

Толық

Қарап көріңіз